Το ατόπημα, το δυστόπημα, το ευτόπημα Η επίσκεψη Κασσελάκη στον τάφο του Τάσσου στη Λευκωσία

 

Του Πασχάλη Χριστοδούλου*

 

Εν αρχή ην το περί κρατιδίου λεκτικό ατόπημα. Ακολούθησε ένα δυστόπημα από επικριτές όσο και υποκριτές μπλε, πράσινους και ροζ ανανιστές, ων ουκ έστιν αριθμός.

Αυτό όταν είναι γνωστό ότι όλη σχεδόν η επίσημη πολιτική Ελλάδα βρίθει θιασωτών του Σχεδίου Ανάν και επόμενα των συνιστώντων του κρατιδίων. Στα λόγια, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι μιλούν ορθώς για ψευδοκράτος στην πράξη όμως όχι μόνο για ένα κρατίδιο αλλά για δύο. Τα Ανανικά.

Επειδή ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε τρις, τη βραδιά της εκλογής, λέγοντας «Δεν θα σας προδώσω ποτέ», οφείλει κανείς να προσθέσει ότι υπάρχει και ένα ευτόπημα.

Αυτό αφορά, κατά τη μετάβασή του στην Κύπρο, μεταξύ άλλων στη επίσκεψη και υπόκλιση στον τάφο του Τάσσου στο κοιμητήριο της Λευκωσίας. Εκεί βρίσκεται η ιστορική, πολιτική και δημοκρατική συνέχεια της μνήμης του Ελληνισμού. Από το Ακρωτήρι Χανίων και τη Μακρόνησο στην καθημαγμένη Μεγαλόνησο με το μεγάλο ΟΧΙ του 2004.

Εννοείται θα απομένει η κατάθεση στεφάνου σε ένα μνημείο της Ποντιακής γενοκτονίας όπως και της Αρμενικής στην Αλεξανδρούπολη. Επίσης η ανέγερση ενός νέου μνημείου ανθρωπισμού αυτή τη φορά στα καμένα της Δαδιάς για τα πρόσφατα τραγικά θύματα της πυρκαγιάς και του Τουρκικού φασισμού.

Όσον αφορά τα 12 μίλια, μπορεί ο πρώην πρόεδρος Τσίπρας αποδεχόμενος σιωπηλά στην πράξη τη γνωστή μας πρόταση για τα 12 μίλια στις πέντε Ελληνίδες νήσους σε Κρήτη, Κάσο, Κάρπαθο, Ρόδο και Καστελόριζο, να επιχείρησε έστω και καθυστερημένα να κάνει κάτι, όμως από την άλλη η ανήκεστος εθνική και ιστορική βλάβη από τη συμφωνία των Πρεσπών παραμένει.

Με δεδομένα όλα αυτά δεν χρειάζονται άλλα «πράττω». Να μην χρειαστεί μετάσταση της συμφωνίας των Πρεσπών στο Αιγαίο. Κατά τα άλλα, αν το σχέδιο Ανάν δεν είχε καταψηφιστεί από το υπέροχο εκείνο 76% του Κυπριακού Ελληνισμού, σήμερα μπορεί και να μην υπήρχε Κύπρος. Ίσως μόνο ένας θύλακας τύπου Ναγκόρνο Καραμπάχ. Αυτή την τύχη θα είχε.

*Πρώην δήμαρχος Σουφλίου και πρόεδρος της ΤΕΔΚ Έβρου

Θράκη, Οκτώβριος 2023

 

112 προς κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους

 

Του Πασχάλη Χριστοδούλου*

 

Μιλώντας στον Ρ/Σ Statusradio και στον δημοσιογράφο Σταύρο Αποστολίδη ο πρώην Δήμαρχος Σουφλίου με αφορμή τις πυρκαγιές στον Έβρο μεταξύ άλλων είπε:

 

Από το 1995 είχαμε μιλήσει για τις ήπιες εισβολές που δέχεται η περιοχή μας. Οι ζωονόσοι, τα κουνούπια, η παράνομη είσοδος μεταναστών στη χώρα μας κ.ά. συνιστούσαν ήπιες εισβολές. Τις απόψεις αυτές καταθέσαμε στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής που συνεδρίασε στο Διδυμότειχο μετά από πρόταση του βουλευτή Χρήστου Κηπουρού τον Ιούνιο του 1998 ενώπιων 50 βουλευτών, ζητώντας ταυτόχρονα η περιοχή μας να μετατραπεί με ανάλογες πολιτικές σε έναν απέραντο αγροτοκτηνοτροφικό παράδεισο. Με έργα οδικά, σιδηροδρομικά καθώς και τη Θρακική διώρυγα το πραγματικό by pass των Δαρδανελίων ο Έβρος μπορούσε να μετατραπεί σε μια νέα Αλσατία. Αντί αυτού ερημοποίηση και κατάρρευση. Να σημειωθεί ότι μέσα σε τριάντα χρόνια συστάθηκαν δύο διακομματικές επιτροπές και εκδόθηκαν δύο πορίσματα για τη Θράκη, τα πλυντήρια των ευθυνών της πολιτικής τάξης.

…. Η Βουλγαρία με πολύ μεγάλες δασικές εκτάσεις προμηθεύει καυσόξυλα και πέλλετ όχι μόνο τη χώρα μας αλλά και πολλές ακόμη. Γιατί δεν αντιμετωπίζει παρόμοια φαινόμενα καταστροφικών πυρκαγιών;

…. Η παρουσία επίγειων πυροσβεστικών δυνάμεων από τη Ρουμανία αποτελεί ένα μοντέλο προς μίμηση, όλοι όμως γνωρίζουμε ότι αυτό είναι και θα παραμείνει μια ουτοπία.

…. Εκείνο που πρέπει άμεσα να γίνει, είναι  να σταλεί ένα 112 προς κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους τόσο στην Αθήνα όσο και στην περιφέρεια να εκκενώσουν την πολιτική Ελλάδα.

* Δήμαρχος Σουφλίου και πρόεδρος ΤΕΔΚ Έβρου (1995-1998)

 

Η αναμέτρηση με τον χρόνο…

 

Κι όπως για όλους και όλα στη ζωή έτσι και για μένα έκλεισε ένα κύκλος και ταυτόχρονα αρκετοί ακόμη.  

Βλέποντας το παρελθόν να μεγαλώνει και το μέλλον να μικραίνει σκεφτικός και γεμάτος συγκινήσεις πια, νοιώθεις την ανάγκη να σταθείς απέναντι στον εαυτό σου και να αναλογισθείς όλη αυτή τη διαδρομή των 38 και πλέον χρόνων.

Στα είκοσι τρία ξεκινάς με μαύρα μαλλιά και λίγα κιλά και στα εξήντα ένα τελειώνεις με άσπρο κεφάλι, ευτυχώς με πυκνό ακόμη μαλλί και πολλά κιλά και αναμετριέσαι με το παρελθόν και τα συναισθήματά σου.  Ίσως οφείλεις  να απαντήσεις και στα αδυσώπητα διλλήματα που σου τρυπάνε το μυαλό.

Οι στίχοι από δύο γνωστά τραγούδια ήταν πάντα μέσα μου και προσπαθούσα να βρω τη δική μου θέση ανάμεσά τους.

…Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες, κόβουν στα μέτρα τους, τους μαθητάδες, κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς, με ιδεώδεις υποτακτικούς, που είναι στο μυαλό νωθροί, μα υπακοή έχουν περισσή, τους έχω βαρεθεί….  Αναφέρονται στο τραγούδι Αυτούς του έχω βαρεθεί του Θάνου Μικρούτσικου σε στίχους Wolf Biermann και,

το υπέροχο τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου Ο δάσκαλος σε στίχους Κώστα Βίρβου, …Τον δάσκαλο, τον δάσκαλο αυτόν τον σαρδανάπαλο να σταματήσει πια να δασκαλεύει με λόγια σαν και τούτα της φωτιάς πως όποιος για το δίκιο δεν παλεύει θα ζει και θα πεθαίνει σαν ραγιάς…

Τόσα χρόνια κι ακόμη δεν μπορώ να απαντήσω στον νεαρό, τον μεσήλικα και τον ηλικιωμένο πλέον εαυτό μου σε πια πλευρά στάθηκα. Δυστυχώς το έργο του δασκάλου δεν μπορεί να μετρηθεί. Η αναμέτρηση με τη συνείδησή σου ίσως να αποτελεί ένα μέτρο αλλά ενέχει  υποκειμενισμό. Θα ένιωθα ιδιαίτερα ευτυχής αν ήμουν με το τραγούδι του Μαρκόπουλου.

Ένας καλόπιστος αντίλογος θα αναφέρονταν στο αποτύπωμα του δασκάλου στην κοινωνία αλλά όπως ο Κέννεντυ είχε πει: «Καταλαβαίνεις πόσο κυνικός έχει γίνει ένας λαός, όταν θεωρεί φυσιολογικό, να πληρώνει περισσότερο αυτόν που ασχολείται με τις αποχετεύσεις του, παρά αυτόν που ασχολείται με τα μυαλά των παιδιών του».

Κι όπως ισχύει για όλους και για όλα όταν ένας κύκλος κλείνει ανοίγει κάποιος νέος.

Πασχάλης Χριστοδούλου

Ιούνιος ΄23