*Του Πασχάλη Χριστοδούλου
Απολογισμοί. Μικροί και μεγάλοι. Σε προσωπικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο. Γίνονται ή οφείλουν να γίνονται στο κλείσιμο ενός κύκλου, ενός χρόνου, μιας περιόδου ακόμη και ενός προγράμματος. Γίνονται….;
Μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά τελειώνει. Σκεπτόμενοι όλα όσα συνέβησαν κοντά μας, στον τόπο μας, έρχονται στο νου εικόνες από την κόλαση. Όχι του Δάντη αλλά κυριολεκτικές. Εικόνες που θα συντηρούνται σε όλη τη ζωή στο συνειδητό ή το υποσυνείδητο όσων τις έζησαν. Εικόνες που σε λίγες μέρες άλλαξαν το τοπίο. Εικόνες που καταγράφουν τη μεγαλύτερη πυρκαγιά της Ευρώπης.
Η καταστροφή ανυπολόγιστη. Πως και ποιος να τη μετρήσει; Ποιος μπορεί να πει πόσα έμβια όντα κάηκαν; Τι αλλαγές έγιναν και πόσες ακόμη θα υπάρξουν στο οικοσύστημα;
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά που κάηκαν στη μεγαλύτερη πυρκαγιά της Ευρώπης. Κάηκαν και ανθρώπινες ψυχές που βρέθηκαν σε μια χώρα αφού προωθήθηκαν από μια γειτονική που διαθέτει ένα μηχανισμό – εργοστάσιο παραγωγής προσφύγων και μεταναστών.
Διαβαίνοντας παράνομα, είναι αλήθεια, τον ποταμό ήρθαν από μια περιοχή, την Ανατολική Θράκη που είναι μια απέραντη φυλακή, σε μια άλλη, τη Δυτική Θράκη που ένας αντικειμενικός ιστορικός παρατηρητής θα την χαρακτήριζε ζώνη ανθρωπισμού. Ορισμένοι από αυτούς, κινούμενοι εκείνες τις ώρες όπως οι περισσότεροι όλες τις ώρες στην ορεινή περιοχή άφησαν τις ζωές τους μέσα στη φωτιά.
Επειδή η καταστροφή που έγινε δεν πρέπει να λησμονηθεί οφείλουμε ως πολιτεία, ως θεσμοί να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή απέναντι στη λήθη.
Ένα μνημείο ανθρωπισμού στην περιοχή που βρέθηκαν οι άνθρωποι εξαϋλωμένοι από τη φωτιά θα έχει πολλαπλούς συμβολισμούς προς κάθε κατεύθυνση. Τόσο στην Ευρώπη όσο και στο εσωτερικό της χώρας μας. Κυρίως όμως σε όσους αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη ζωή ως εργαλείο επιβολής των δικών τους επεκτατικών σχεδίων, τους αναθεωρητές της ιστορίας.
Την πρόταση αυτή κατέθεσα ενώπιον της προέδρου της Δημοκρατίας στη συνάντηση που είχε στην Δαδιά στις 10 Σεπτεμβρίου με εκπροσώπους φορέων που υπέστησαν καταστροφές. Την επανέλαβα σε συνάντηση με εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ στο Σουφλί στις 12 Σεπτεμβρίου κατ΄ ιδίαν στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στις 3 Δεκεμβρίου στην Αλεξανδρούπολη.
Υπήρξε μια συγκατάβαση, σιωπηλή αποδοχή θα την χαρακτήριζα, από όλους.
Μπορεί το μνημείο αυτό να γίνει με απόφαση του κοινοβουλίου που μέσα σε τριάντα χρόνια έκανε δύο φορές διακομματική επιτροπή για τη Θράκη και ψήφισε ισάριθμα πορίσματα.
Όπερ έδει δείξαι λοιπόν, ενόψει του 2024.
*Πρώην Δήμαρχος Σουφλίου και πρόεδρος της ΤΕΔΚ Έβρου
Σουφλί 31 Ιανουαρίου 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου