Συγχωρέστε τους Ηγούμενε Δαμιανέ

 

                          "Κακό μοναστήρι οι λίγοι Μοναχοί". Κι ας πρόκειται για τη μόνη στον πλανήτη τόσο μακραίωνη ιστορική και χριστιανική Μονή, όσο και εφάμιλλη με το Βατικανό, πολιτισμική οντότητα.

 

                                                                        Γράφει ο Πασχάλης Χριστοδούλου *

          Σεβασμιότατε,

Οφείλω να σας ομολογήσω ότι δεν είμαι και πολύ της Εκκλησίας άνθρωπος.

Όμως η συμπάθειά μου προς εσάς ξεκίνησε από όταν σας άκουσα να μιλάτε για το διάλογο που είχατε προ εξηκονταετίας στην Κόνιτσα με το Μοναχό τότε, και μετέπειτα Άγιο Παΐσιο. Που τον πείσατε να έλθει ως Ασκητής στη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά.

Διέβλεψα ότι επρόκειτο τότε για την πρώτη πολιτική σας ορειβασία στο Σινά. Μεταξύ άλλων για τη μεγέθυνση της εντός της μονής Ελλάδας.

Η Μονή σας χρειάζονταν και χρειάζεται από τότε ακόμη περισσότερα μέλη της Σιναϊτικής Αδελφότητας. Πόσο μάλλον όταν διαβάζοντας έμαθα ότι σε περιόδους ακμής έφθαναν τις εκατοντάδες.

Με τους εναπομείναντες να ανέρχονται ή πιο σωστά να κατέρχονται στους εικοσιπέντε.

Εκ των οποίων οι δεκαπέντε έπραξαν κάτι που ναι μεν δεν στέκει ηθικά και δεοντολογικά, όπως βέβαια και Χριστιανικά, που όμως και άλλες φορές συναντάται κάτι ανάλογο στην ιστορία. Και μια μάλιστα φορά και κατά τη διάρκεια της ζωής του ίδιου του Ιησού.

                 Σεβασμιότατε,

Στα τρία κείμενά μας που σας έχω ήδη στείλει, και που ο Μιχάλης Ιγνατίου τα δημοσίευσε στην έγκριτη ιστοσελίδα του, η μόνιμη επωδός των γραπτών μας, ήταν ότι η Μονή Σινά χρειάζεται κι άλλη Ελλάδα μέσα της.

Με βάση τη θέση που η Μονή Σινά κατέχει ως προς την ιστορία καθώς και ως προς τον απροσμέτρητο πλούτο των κάθε μορφής κειμηλίων και βιβλίων της, που την καθιστούν εφάμιλλη με εκείνη του Βατικανού, της έπρεπαν όχι δεκάδες αλλά εκατοντάδες μέλη της Μοναστικής Κοινότητας. 

Αν η παροιμία λέει "κακό χωριό τα λίγα σπίτια", και όταν τα χωριά ήταν κοινότητες, δεν θα ήταν και αυθαίρετο να ειπωθεί το "κακή Μοναστική Κοινότητα τα λίγα μέλη". Δηλαδή                           "Κακό μοναστήρι οι λίγοι Μοναχοί". Κι ας πρόκειται για τη μόνη στον πλανήτη τόσο μακραίωνη ιστορική και χριστιανική Μονή, όσο και εφάμιλλη με το Βατικανό, πολιτισμική οντότητα.

"Κακό μοναστήρι οι λίγοι Μοναχοί". Και ας πρόκειται για τη μοναδική στον πλανήτη τόσο μακραίωνη, ιστορική, χριστιανική, πολιτισμική και ηθική οντότητα.

Πιστεύω ότι οι 15 μοναχοί θα κάνουν την αναγκαία αυτοκριτική τους  για όσα διανοήθηκαν να διαπράξουν.  Και να αποκαλύψουν αν υπήρξαν ηθικοί αυτουργοί ή συνεργοί. Με ράσα ή χωρίς ράσα.

Γιατί εκεί που ξεφεύγει από κάθε λογική η πράξη αυτή, έχει να κάνει με το ερώτημα:

Προς τι αυτή η αχαρακτήριστη βιασύνη, για την κατάληψη της Ηγουμενίας;  Τόσο πολύ πήραν τα μυαλά τους αέρα και τόσο πολύ τους πήραν τα χρόνια, και τους επηρέασε ο καημός;  

Εγώ ξέρω ότι εσείς είστε ενενήντα ενός χρονών και όχι μόνο σας τιμά η ιστορική διαδρομή σας, αλλά δεν σας έλλειψαν ούτε οι πολιτικές ορειβασίες στο Σινά.

Μια τέτοια ήταν η προψεσινή σας. Με την οποία πετύχατε  ματαίωση της σύναξης που θα τροποποιούσε το καταστατικό ώστε να καταργηθεί η ηγουμενία σας.

Πολύ καλά κάνατε και βάλατε πολλούς προ των ευθυνών τους. Ακόμη και για τη ζωή σας.

Το "Βάστα Ηγούμενε Δαμιανέ" που σας γράφαμε, πριν από λίγες εβδομάδες, σε τέτοια  ορειβασία αναφερόταν.

Κάτι που ακόμη και οι Αιγυπτιακές τσιριτσάντζουλες δεν θα μπορέσουν να ανατρέψουν. Όποια κόλπα ή καμώματα και αν σκαρφιστούν οι όποιοι αγκαλίτσες.

Όσο για την επερχόμενη εκδίκαση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο -στον Άρειο Πάγο δηλαδή της Αιγύπτου- μετά από την προσφυγή της Μονής κατά της απόφασης του Εφετείου, η ύπαρξή της ως Ν.Π.Δ.Δ. και Ελληνική Νομική Οντότητα, έχει εύκολη δουλειά.

Και αφού το Ακυρωτικό Δικαστήριο ασχολείται μόνο με το εάν η απόφαση του Εφετείου είναι σύννομη και αν τηρείται η ενότητα της νομολογίας, τότε και μόνο το ότι το Αιγυπτιακό κράτος ρητά το 2002 αναγνώριζε τη Μονή ως το νόμιμο ιδιοκτήτη, ενώ με την απόφαση του Εφετείου λέει τα αντίθετα,  θα αρκεί ώστε να ακυρωθεί η απόφαση αυτή και να αναπεμφθεί στο Εφετείο.

Και την απόφαση αυτή εσείς Ηγούμενε νομιμοποιείστε να παραλάβετε, όντας Έλληνας, αλλά και έχοντας την Αιγυπτιακή υπηκοότητα.

Είναι η ώρα αφορισμού των αφορισμών. Τα της διχόνοιας τα τόνισε με εμπεριστατωμένο λόγο ο Γέρος του Μοριά κατά την τελευταία του ομιλία στην Πνύκα. Μπορούν όχι μόνο οι μοναχοί αλλά και άλλοι να τα ξαναδιαβάσουν, αν τα είχαν διαβάσει και τα ξέχασαν.

         Σεβασμιότατε,

Για να μη σας κουράζω άλλο, έχω μόνο αυτό να σας προτείνω και κυρίως να παρακαλέσω. Να τους φωνάξετε, χωρίς φωνές, και να τους επαναφέρετε στη Μοναστική τάξη, συγχωρώντας τους.

Υπολείπεται όμως μεγάλος αγώνας. Το πως θα αναγεννηθεί η Μονή Σινά. Αρχής γενομένης με το έμψυχο δυναμικό. Τους νέους Μοναχούς. Χρειάζεται να πολλαπλασιαστούν. 

Υπάρχουν πρόσφατες μάλιστα περιπτώσεις που πραγματοποιήθηκαν. Ξέρω μια στο Άγιον Όρος. Είθε να γίνει και στο Θεοβάδιστο Όρος Σινά.

         Σεβασμιότατε

Κλείνοντας θα σας παρακαλέσω, εφόσον υιοθετήσετε την πρότασή μας για την από κοινού   επίσκεψη των δύο προκαθημένων των Μεγάλων Εκκλησιών, κατά την εορτή της Αγίας Αικατερίνης, στη Μονή Σινά, να συνδράμετε με τη μεγάλη εμπειρία που διαθέτετε.

 

Με μεγάλο Σεβασμό

Πασχάλης Χριστοδούλου

Σουφλί τέλη Αυγούστου 2025                                                               pashalsf@gmail.com

 

__________

* Πρώην Δήμαρχος Σουφλίου, Συμμετέχων στο ΚΕ.ΓΕ.ΜΕ. και στη συγκρότηση της Ένωσης για την Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία,

«Πως η έλευση του Αιγύπτιου ΥΠΕΞ, μπορεί να αποβεί επωφελής, και για τις δύο χώρες»

 

Γράφει ο Πασχάλης Χριστοδούλου*

 

Δυο θέματα ζέουν αυτή τη στιγμή. Ως γνωστό το ένα είναι το ιδιοκτησιακό της Μονής Σινά. Το άλλο που σύντομα θα ξαναβρούμε μπροστά μας,  είναι το ζήτημα της συμφωνίας των δύο χωρών, για την οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ.

Και σε ότι αφορά τη Μονή του Σινά το θέμα είναι πλέον απλό. Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Αιγύπτου, προς το οποίο προσέφυγε ήδη η Μονή, μπορεί εύκολα να ακυρώσει την απόφαση του δικαστηρίου της Ισμαηλίας.

Να μην απαιτηθούν δηλαδή επιπλέον προσφυγές με την Ελληνική κρατική συνδρομή της νομικής οντότητας της Μονής. Ούτε προσφυγή στους δυο Μεγάλους Μουφτήδες, ούτε στην  UNESCO, ούτε και σε άλλο αρμόδιο Νομικό Πρόσωπο και Οργανισμό του Διεθνούς Δικαίου ή αντίστοιχο Ευρωπαϊκό θεσμό.

Και αφού το Ακυρωτικό Δικαστήριο ασχολείται μόνο με το εάν η απόφαση του Εφετείου είναι σύννομη και αν τηρείται η ενότητα της νομολογίας, τότε και μόνο το γεγονός ότι το Αιγυπτιακό κράτος ρητά το 2002 αναγνώριζε τη Μονή ως το νόμιμο ιδιοκτήτη, ενώ με την απόφαση του Εφετείου λέει τα αντίθετα, φάσκοντας δηλαδή και αντιφάσκοντας, θα αρκεί ώστε να ακυρωθεί η απόφαση αυτή και να αναπεμφθεί.

Και γιατί σε μια επανάληψη της δίκης στο Εφετείο, πέρα του ότι η Νομική Συμπαράσταση έχει πολλά ράμματα για τις γούνες και τα γουνάκια των Δικαστών, θα μπορέσουν να προσκομισθούν επιπλέον στοιχεία που δεν ελήφθησαν καν υπόψιν, καθώς και άλλες μαρτυρικές αποδείξεις εξ’ όλων των θρησκειών και δογμάτων. Πρόκειται για πιστοποιητικά για τη μη ύπαρξη βαρών και τη μη διεκδίκηση της μοναστικής ιδιοκτησίας των 71 κτισμάτων μετά του περιβάλλοντος χώρου, που θα τρέψουν σε φυγή τους όποιους ιθύνοντες αδελφούς Μουσουλμάνους δικαστές.

Τελικά, είναι κρίμα για όλους αυτούς, να χαλάσουμε οι δυο χώρες τζάμπα τις καρδιές μας.

Κατά τα άλλα, θέτοντας νέες υψηλές σταθερές ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας, οι ίδιες θα μπορούν να επανεκινήσουν με την αδελφοποίηση των δυο θυγατέρων πόλεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Της Αλεξάνδρειας με την Αλεξανδρούπολη. Το όνομα της οποίας από πολλών ήδη δεκαετιών , ναι μεν θα έμενε το ίδιο, όμως όφειλε να έχει διαφορετική ονομασία προέλευσης, αυτή του Αλέξανδρου του Μακεδόνα, και όχι του «ανάσσοντα» του 1920.

Το δεύτερο όμως θέμα το οποίο μπορεί απλά να τεθεί στον Αιγύπτιο ΥΠΕΞ, έχει να κάνει με την επέκταση της υπάρχουσας Ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες, τις ΑΟΖ. Από τον 28^ο δηλαδή μεσημβρινό, στη μέση της Ρόδου, έως τον 30^ο, που περιλαμβάνει το Καστελόριζο, ενώ επίσης με αυτόν τον τρόπο Ελλάδα, Κύπρος και Αίγυπτος αποκτούν ένα ενιαίο και ομοιογενές Μεσογειακό θαλάσσιο σώμα.

Επιπλέον να μεταφερθεί στον Πρόεδρο Σίσι η Ελληνική πρόθεση να δωρηθεί ένα ποσό της τάξης των δύο δισεκατομμυρίων Ευρώ. Τα οποίο αν αντιβαίνει τους κανόνες της Ε.Ε. του να συνδράμει η ίδια στην θαλάσσια αυτή επένδυση του Ελληνισμού, τότε το ποσό αυτό θα προκύψει από το υστέρημα – πλεόνασμα των Νεοελλήνων πολιτών, μέσα από το υπό ίδρυση Εθνικό Ταμείο, με τον κωδικό «Ανατολική Μεσόγειος».

Εννοείται ότι οι δόσεις θα είναι μετρημένες.

Η ουσία είναι ότι ανοίγεται ένα νέο αναπτυξιακό πεδίο ανάμεσα στις τρεις μας χώρες. Σε Ελλάδα, Κύπρο και Αίγυπτο. Σε πολύ διαφορετικό επίπεδο από το υφιστάμενο.

Με την Ανατολική Μεσόγειο να αρχίσει να ζει τη γεωοικονομική της αναγέννηση. Με το βυθό της μεν να γεμίζει με καλώδια και αγωγούς ενώ στην επιφάνεια να πηγαινοέρχονται χιλιάδες πλέοντα Ελληνόκτητα πλοία τα οποία αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία στους Μεσογειακούς πλόες.

Κατά τα άλλα, ας αποπειρώνται κάποιοι, μέσω παράνομων μνημονίων και τριμερών συσκέψεων, να φαντασιώνονται, το «πως θα δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά». Φυσικά, χωρίς ίχνος αγάπης, απέναντι σε έναν κατ΄ εξοχήν ερωτικό στίχο του Άλκη Αλκαίου.

Με την Τεχνητή Νοημοσύνη να σημειώνει, ακόμη και στην Τουρκική: « Η Μεσόγειος είναι μια μεγάλη θάλασσα, και το να την δέσει κανείς με σχοινιά είναι κάτι το αδιανόητο».

Εγώ πάντως στην επόμενη της ίδρυσης του Εθνικού Ταμείου, προτίθεμαι με χαρά να καταθέσω το μερίδιο που αντιστοιχεί στην τετραμελή μας οικογένεια.

 

*Πρώην Δήμαρχος Σουφλίου                                           Αύγουστος, 2025

Βάστα Ηγούμενε Δαμιανέ

 

         "Οι σκέψεις και οι ιδέες που ακολουθούν περιλαμβάνουν τα σημεία μιας εντελώς διαφορετικής ατζέντας με κέντρο τη Μονή Σινά. Μπορεί από πολλούς να θεωρηθεί ότι το κείμενο βρίθει μαξιμαλισμών ή και ότι αιθεροβατεί ή δεν αναφέρεται στις εσωτερικές διενέξεις της Μονής και στο αν είναι χρήσιμο ή όχι το ΝΠΔΔ. Με γειά τους με χαρά τους".

 

                                                                                      Γράφει ο Πασχάλης Χριστοδούλου *

           Σεβασμιώτατε,

   Επιτρέψτε με να σας αποστείλω δυο γραπτά μας (1), (2), για την Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στα οποία συμπεριλαμβάνονται, όπως θα δείτε κάποιες εφικτές κατά τη γνώμη μου προτάσεις για το παρόν και κυρίως για το μέλλον για αυτή τη μοναδική στον πλανήτη ιστορική, Χριστιανική, πολιτισμική και ηθική οντότητα. Και επιπλέον οσονούπω και νομική.

   Επιτρέψτε με επίσης να επιμείνω στην ακροτελεύτια πρόταση του δεύτερου κειμένου, και στην πολιτική "ορειβασία", για την υλοποίηση της οποίας ο ρόλος σας, αν δεν είναι ήδη, τότε θα μπορεί εύκολα να αποδειχθεί αναντικατάστατος.

 

             Σεβασμιώτατε,

      Μπορείτε, ως Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης του Σινά, να αποτανθείτε στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ώστε να αναλάβει ο ίδιος με τη βαρύτητα  που διαθέτει ο λόγος του, μια ιδιαίτερα σημαντική πρωτοβουλία. Την οποία πιστεύω να αποδεχθεί ασμένως, μια και κατά την τελευταία του επίσκεψη στο Βατικανό είχε ήδη διεκτραγωδήσει τα της Μονής Σινά, στον Πάπα.

    Είναι κάτι που πέραν της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας, αφορά τα μέγιστα και τη Μονή Σινά.    

    Θα περιποιεί άλλωστε μεγάλη τιμή στον ίδιο να προτείνει στο νέο Πάπα Λέοντα τον ΙΔ, αφού δεν κατέστη δυνατόν  να συναντηθούν στη Νίκαια της Μικράς Ασίας, για τα 1700 χρόνια από την ομώνυμη Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο, να βρεθούν και να συλλειτουργήσουν στη Μονή Σινά των 1500 χρόνων, όπου εσείς ηγουμενεύετε κατά την τελευταία πεντηκονταετία. Σε αυτό το ενεργό μνημείο της κάποτε ενιαίας Χριστιανικής Εκκλησίας και μοναδικό στις ημέρες μας μνημείο παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς της UNESCO.

    Η 25η Νοεμβρίου του επόμενου έτους ή του μεθεπόμενου, 15 αιώνες από την ίδρυση της Μονής επί Ιουστινιανού αυτοκράτορα της Νέας Ρώμης ή πιο σωστά Ρωμανίας, η ημέρα αυτή της εορτής της Αγίας Αικατερίνης,  κοινή τόσο για την Ορθόδοξη όσο και για την Καθολική Εκκλησία, θα αποτελέσει τη μοναδική ευκαιρία μιας ενοποιητικής συλλειτουργίας, έστω και αν είναι ένα απλό τρισάγιο ευχών, μπροστά στα ιερά λείψανα της Αγίας.

    Εννοείται ότι πέραν του σπουδαίου αυτού εκκλησιαστικού γεγονότος, υπάρχει και μια άλλη διάσταση. Η οποία με την πολιτική αυτή "ορειβασία" σας, μετά των προκαθημένων των δυο Εκκλησιών, θα συνιστά άσκηση πολύμορφης κυριαρχίας της Μονής, στην ευρύτερη Σιναϊτική Κοινότητα.

    Για πολλούς λόγους θα πρέπει να θεωρείται βεβαία η αποδοχή της πρότασης από τον Πάπα Λέοντα τον ΙΔ. Ο ένας είναι που δεν κατέστη δυνατή η συνεύρεση στη Νίκαια τον περασμένο Μάιο. Ένας άλλος είναι η ιστορική εμπλοκή υπέρ της Μονής Σινά, του ίδιου του προφήτη Μωάμεθ. Ο τρίτος είναι η ιστορία της μεγαλομάρτυρος Αγίας Αικατερίνης. Ας μη προχωρήσω  περισσότερο στο συγκεκριμένο ζήτημα.

     Υπάρχει ένας ακόμη λόγος. Το έδαφος. Ουδέτερο μεν, ως τόπος συνάντησης, για τους δυο προκαθημένους ως πρόσωπα, Χριστιανικό και Ελληνορθόδοξο όμως έδαφος, σύμφωνα με την ιστορία, με βάση την αδιατάρακτη κυριότητα της πολύμορφης οντότητας του  μοναστικού αυτού συγκροτήματος, επί τόσους πολλούς αιώνες. Κάτι που ισοδυναμεί με πιστοποιητικό μη διεκδίκησης, εις το διηνεκές, από τον οιονδήποτε παρεμπίπτοντα τρίτο. 

      Μπορεί να πεισθεί η Αιγυπτιακή πλευρά και να κινήσει οίκοθεν τις διαδικασίες απόσυρσης του πιστοποιητικού βαρών για τον περιβάλλοντα την κεντρική Μονή χώρο, που αποπειράθηκε να ιδιοποιηθεί παράνομα με τη γνωστή απόφαση του εφετείου της Ισμαηλίας. 

      Να μην απαιτηθούν επιπλέον προσφυγές με την Ελληνική κρατική συνδρομή της νομικής οντότητας της Μονής. Ούτε προσφυγή στους δύο Μεγάλους Μουφτήδες, ούτε στην UNESCO, ούτε και σε άλλο αρμόδιο Νομικό Πρόσωπο και Οργανισμό του Διεθνούς Δικαίου ή αντίστοιχο Ευρωπαϊκό.

     Όσο για την επερχόμενη εκδίκαση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο -στον Άρειο Πάγο δηλαδή της Αιγύπτου- μετά από την προσφυγή της Μονής κατά της απόφασης του Εφετείου, η ύπαρξή της ως Ν.Π.Δ.Δ. και Ελληνική Νομική Οντότητα, θα έχει εύκολη δουλειά.

      Και αφού το Ακυρωτικό Δικαστήριο ασχολείται μόνο με το εάν η απόφαση του Εφετείου είναι σύννομη και αν τηρείται η ενότητα της νομολογίας, τότε και μόνο το ότι το Αιγυπτιακό κράτος ρητά το 2002 αναγνώριζε τη Μονή ως το νόμιμο ιδιοκτήτη, ενώ με την απόφαση του Εφετείου λέει τα αντίθετα, ότι δηλαδή φάσκει και αντιφάσκει, θα αρκεί ώστε να ακυρωθεί η απόφαση αυτή και να αναπεμφθεί στο Εφετείο.

      Και γιατί σε μια επανάληψη της δίκης στο Εφετείο, πέραν του ότι η Νομική Συμπαράσταση έχει πολλά ράμματα για τη γούνα και τα γουνάκια των Δικαστών, μπορούν να προσκομισθούν επιπλέον στοιχεία  που δεν ελήφθησαν καν υπόψιν, καθώς και μαρτυρικές αποδείξεις  εξ όλων των θρησκειών και δογμάτων. Πρόκειται για πιστοποιητικά για τη μη ύπαρξη βαρών και τη μη διεκδίκηση της μοναστικής ιδιοκτησίας των 71 κτισμάτων μετά του περιβάλλοντος χώρου τους, που θα τρέψουν σε φυγή τους όποιους ιθύνοντες.  

     Τελικά, είναι κρίμα για όλους αυτούς, να χαλάσουμε οι δυο χώρες τζάμπα τις καρδιές μας.

     Κατά τα άλλα, θέτοντας νέες υψηλές σταθερές ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας, οι ίδιες θα μπορούν να επανεκινήσουν με την αδελφοποίηση των δύο θυγατέρων πόλεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Της Αλεξάνδρειας, με την Αλεξανδρούπολη. Το όνομα της οποίας από πολλών ήδη δεκαετιών, ναι μεν θα έμενε το ίδιο, όμως όφειλε να έχει μια άλλη ονομασία προέλευσης, τη Μακεδονική και όχι εκείνη του 1920, με τον ομώνυμο "ανάσσοντα".

 

             Σεβασμιώτατε,

      Ψυχανεμίζομαι ότι ο Πάπας θα συναινέσει στην πρόταση για κοινή μετάβαση στο Σινά, με τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Όμως δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φθάσουν τα πράγματα. Αν παραμείνουν δηλαδή στο επίπεδο της συνάντησης των προκαθημένων ή αν επεκταθούν έως το επίπεδο του τρισαγίου, μπροστά στα ιερά λείψανα της μεγαλομάρτυρος Αγίας Αικατερίνης.

      Ή αν θα είναι ακόμη σε θέση να μετεξελιχθούν για πρώτη φορά στην εκκλησιαστική  ιστορία και σε συλλείτουργο της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την Καθολική. Κάτι το οποίο θα αναδίδει μια ενοποιητική πράξη καθώς και την ομώνυμη εικόνα περί Συμπροκαθημένων. Και με την Ιερά αυτή Μονή να πρωταγωνιστεί αφού είναι σε θέση να κινεί τέτοιων πρωτόγνωρων διαστάσεων ιστορικά, Χριστιανικά, πολιτισμικά και ηθικά νήματα.

      Να συνεχίσει να εμπνέει η ύπαρξή της, με τη μεγάλη ιστορία των 15 και αιώνων, όπως και τα απλά και κατανοητά σας λόγια: "Η Μονή πάντα, από την ίδρυσή της, υπήρξε ένα κέντρο συνάντησης και ειρηνικής συνύπαρξης λαών, πολιτισμών και θρησκειών".

 

                

           Σεβασμιώτατε,

       Όσο αφορά εμένα, αν ήμουν από καμιά μεριά και επιτρέπονταν να μιλήσω στο δικαστήριο, τότε, εμπνεόμενος από τον υπέρ αδυνάτου λόγο του Λυσία, θα εξέφραζα την ευγνωμοσύνη μου στους αδελφούς Μουσουλμάνους δικαστές οι οποίοι παρασκεύασαν αυτήν εδώ τη δίκη. Γιατί έγιναν η κύρια αιτία για την απόδοση δικαίου, με την επιβεβαίωση των ιστορικών τίτλων ιδιοκτησίας της Ιεράς Μονής.   

        Και όχι μόνο αυτό. Θα ήμουν διπλά ευγνώμων στους κατηγόρους για έναν ακόμη λόγο. Γιατί χωρίς το Μίσος τους, δεν θα κέρδιζε η Αγάπη. Αυτή την Αγάπη θα σπείρει η Ιερά Μονή στη γιορτή της Αγίας Αικατερίνης, στις παρυφές του Θεοβάδιστου Όρους του Σινά, και που θα περιμένει ως το έτος 2054, ώστε να δρέψει τους καρπούς  μιας ενοποιητικής εξέλιξης ανάμεσα στην Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία.

     Αν τώρα η Ένωση των δυο Εκκλησιών είναι η Κόρη της Αγάπης, και χρειάστηκαν χίλια χρόνια κυοφορίας της, μετά από το σχίσμα του 1054, τότε αυτό θα είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Πιο μπροστά και από τη Δημοκρατία που γεννήθηκε στα χρόνια της Αρχαίας Αθήνας. Επόμενα και του Λυσία. Με τη Λύση αυτή να φέρει φαρδιά πλατειά την υπογραφή της Μονής Σινά και του Ηγουμένου της, μετά των μοναχών.

 

     Με μεγάλο σεβασμό προς την διαδρομή και την ιστορία σας,

     Πασχάλης Χριστοδούλου

     * πρώην Δήμαρχος Σουφλίου Έβρου,                       Αύγουστος 2025

 (1).https://hellasjournal.com/2025/06/pos-borei-na-anagennithei-i-moni-tis-agias-aikaterinis-tou-sina-apo-tin-symfonia-akomi-gia-tin-aoz-i-aigyptos-vriskei-kai-kanei-dioti-i-ellada-apla-den-kanei/

(2).https://hellasjournal.com/2025/07/i-moni-tou-sina-chreiazetai-politiki-oreivasia-i-monadiki-ston-planiti-istoriki-christianiki-politismiki-kai-ithiki-ontotita-echei-anagki-kai-apo-polla-alla-pragmata/