Χρήστος Κηπουρός Πασχάλης Χριστοδούλου
"Για να βρέχεται η Ελλάδα από τον Εύξεινο, και η Βουλγαρία από
το Αιγαίο ή πρέπει να ενωθούν ή να κάνουν τη Θρακική Διώρυγα"
Πηγή: Αρχείο Συγγραφέων, Πεδινή Θρακική Διώρυγα,
Η Θρακική Διώρυγα θα ενώνει το Αιγαίο με τον Εύξεινο. Η Εγνατία ενώνει τις δύο αυτές θάλασσες, με το Ιόνιο. Μπορεί το μήκος της να είναι πολλαπλάσιο, όμως γεωπολιτικά και γεωοικονομικά, η συγκεκριμένη Διώρυγα θα είναι παρασάγγας ανώτερη, από την Ιστορική οδό. Με βάση και τα λόγια του Περικλή, που τα γράφει ο Θουκυδίδης: "Μέγα το της θαλάσσης κράτος".
Μπορεί πολλοί από εμάς να ταυτιστήκαμε στον αγώνα αυτό, με εμπνευστές και πρωτεργάτες του, τους δυο αξέχαστους Θρακιώτες, το Μιχάλη και τον Ηλία, όμως αν ήταν σήμερα εδώ, θα ήταν μαζί μας στο νέο μεγάλο Βαλκανικό αγώνα. Αυτή τη φορά, στη θαλάσσια Εγνατία. Την ομώνυμη ένωση Αλεξανδρούπολης Μπουργκάς.
Επιπλέον η Ελλάδα των πέντε, επί των Σεβρών θαλασσών, που τη διαδέχθηκε η Ελλαδα της Λοζάνης, μετά των τριών έστω θαλασσών, και που σήμερα της φέρονται σαν μια Ελλάδα άνευ θαλασσών, μετά την κατασκευή της Θρακικής Διώρυγας θα βρέχεται υπό τεσσάρων θαλασσών: Αιγαίο, Ιόνιο, Ανατολική Μεσόγειος, Εύξεινος.
Και πλάι της να είναι τα οδικά και ηλεκτροσιδηροδρομικά Δαρδανέλια, οι κλάδοι δηλαδή της Εγνατίας, όπως έχουμε οραματισθεί και δραστηριοποιηθεί επί όλων αυτών, από τριακονταετίας.
Σε μια επόμενη στιγμή μπορεί να εξειδικευθεί όλο αυτό το συγκοινωνιακό θαύμα. Αν μη τι άλλο κανείς δεν μπορεί να μας αφαιρέσει το δικαίωμα στην έμπνευση νέων προτάσεων.
Η Ελλάδα κι η Βουλγαρία, λόγω της Ε.Ε. είναι ήδη ενωμένες.
Ας ενώσουν και τις δύο θάλασσες. Τον Εύξεινο με το Αιγαίο.
Ο τίτλος του κειμένου τα λέει όλα. Το μόνο που λείπει είναι ο αγωγός φυσικού αερίου. Αλλά αν "τα πάντα ρει", τότε μπορεί κάποια στιγμή, το τριπλό by pass της Τουρκικής καρδιάς, να γίνει τετραπλό. Στο "Θρακική Διώρυγα, δρόμος και σιδηρόδρομος", να προστεθεί το Φυσικό αέριο.
Κάθε τόσο Πρωθυπουργοί και Υπουργοί των διαφόρων Κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως χρώματος, εξαγγέλλουν τη συγκοινωνιακή σύνδεση Μπουργκάς Αλεξανδρούπολης, και εκείθεν έως την Οδησσό.
Όμως ήταν ιδέα του Μιχάλη που έφερε τους Θρακιώτες με το τρένο που το λέγαν Ιάσωνα, αλλά επίσης και Βουλγάρους που ήρθαν στο Ορμένιο, σε μια ανεπανάληπτη συγκέντρωση στην πλατεία του χωριού, πριν από τριάντα περίπου χρόνια! Την άνοιξη του 1996!
Πάντως αυτός που μπορεί να δώσει την ιστορική συνέχεια στα λόγια του εμπνευστή των χερσαίων Δαρδανελίων, δεν είναι ούτε οι Κυβερνήσεις, ούτε οι Αντιπολιτεύσεις. Ούτε οι χθεσινές, ούτε οι σημερινές.
Ας δούμε τον εφοπλισμό. Τα μέλη του, μπορούν να συνδράμουν αποφασιστικά, τόσο στο δικό τους θαλάσσιο γήπεδο, στην πλωτή και πεδινή Θρακική Διώρυγα, όσο επίσης και στις συνδυασμένες μεταφορές. Οδικά, ηλεκτροσιδηροδρομικά και διά θαλάσσης.
Και μόνο τα χιλιάδες Ελληνόκτητα πλοία, το ένα τρίτο του παγκόσμιου εμπορικού στόλου Ελλαδιτών και Κυπρίων πλοιοκτητών, αρκεί για να εξασφαλισθεί το βιώσιμο της Διώρυγας.
Και πέραν αυτού, απέναντι στην ιστορία του εφοπλισμού, και στη γεωγραφία της χώρας, δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι τις έπρεπε και μια διώρυγα σαν τη Θρακική.
Μπορεί η μηκοτομή της Διώρυγας να χρειαστεί ειδική μελέτη, όμως από το υψόμετρο 11 m, της Αλεξανδρούπολης, έως τα 35m και 60m της Ορεστιάδας και του Ορμενίου, και από το υψόμετρο 196 m του Hascovo και τα 114 m του Yambol, έως το υψόμετρο 30 m, του Burgas, δεν πρέπει να είναι απαγορευτικά.
Επιπλέον, υπάρχει και η λύση της απολύτως πεδινής Διώρυγας, όπως φαίνεται στο πιο πάνω σκίτσο του χάρτη.
Μια, κατά τα άλλα, λωρίδα θάλασσας τρίχρωμη. Γαλάζια, όπως το βασικό χρώμα της, όσο επίσης και ασπρόμαυρη, μια και οι δυο θάλασσες που ενώνει είναι η Άσπρη, όπως λέγεται το Αιγαίο, και η Μαύρη, όπως είναι το όνομα του Εύξεινου.
Ανέκαθεν μας ενέπνεε η γεωπολιτική και η γεωηθική του Θρακικού χώρου, όπως και οι γεωοικονομικές του σχέσεις.
Αυτά λοιπόν είδαμε ότι απογειώνονται με τη Θρακική Διώρυγα. Ότι από τρέχουσες μικρές αξίες, οι Θρακικές γαίες, πρόκειται να αποκτήσουν τεράστιες υπεραξίες.
Η εργασία του πρώτου εξ ημών, σε ένα αρχείο PDF, στο τέλος του σημερινού γραπτού, περιλαμβάνει δύο συγκριτικές διερευνήσεις. Τόσο με τη Ρωσική Διώρυγα Λευκής Θάλασσας-Βαλτικής, που λειτουργεί εδώ και έναν περίπου αιώνα, με 4.000 περίπου διελεύσεις ετησίως, όσο και με την υπό κατασκευή, αν όχι αποπεράτωση, Διώρυγα της Κωνσταντινούπολης, για την οποία προβλέπονται περί τις 60.000 διελεύσεις. Μακράν περισσότερες, από οποιαδήποτε άλλη διώρυγα στον πλανήτη!
Μια σοβαρή πάντως συγκριτική μελέτη της Θρακικής Διώρυγας, αβίαστα καταλήγει στο ότι τόσο η ρηχή Ρωσική, όσο και η μαξιμαλιστική Τουρκική, πρόκειται να είναι αντιμετωπίσιμες, από τα προσόντα και προτερήματα της Θρακικής {βλ. PDF}.
Κατά τα άλλα, η πεδινότητα της προτεινόμενης Διώρυγας, διευκολύνει σε υπερθετικό βαθμό την κατασκευή της ηλεκτροσιδηροδρομικής σύνδεσης των δύο Θρακικών πόλεων. Κυριολεκτικά "την προσφέρει στο πιάτο".
Η πολιτική διαφορά με την Εγνατία είναι ότι τότε υπήρχε μια στοιχειώδης στήριξη των περιφερειακών θεμάτων, όπως η ιστορική οδός. Όμως στις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, αν υπάρχει ένα ρεζουμέ, συμποσούται στο "Αυτή είναι η Αθήνα: "Τυφλή τά τ' ὦτα τόν τε νοῦν τά τ' ὄμματ εστί". Γεμάτη αποστροφές ως προς τις λέξεις του διπλανού ρητού, όσο και απέναντι στο οξυμένο περιφερειακό.
Γιατί το τρίπτυχο: "Τα δέντρα κάηκαν, τα ζώα θανατώθηκαν, οι άνθρωποι φεύγουν" δεν περιποιεί τιμή σε κανένα εκ των ταγών της Πρωτεύουσας. Μηδέ εξαιρουμένων των Περιφερειακών και Τοπικών, αποκαλούμενων θεσμικών.
Τα μόνα επίκαιρα λόγια, ως προς αυτά, είναι του Θρακιώτη Κορνήλιου Καστοριάδη, σχετικά με τους κάτωθεν και τους άνωθεν.
Μόνο που εμείς οι Θρακιώτες είμαστε πολιτικά κάτωθεν και γεωγραφικά άνωθεν. Γεωπολιτικά όμως, είμαστε πολύ πιο άνωθεν. Και όταν θα ολοκληρωθεί η Διώρυγα, ακόμη περισσότερο πιο άνωθεν. Εκεί θα οδηγηθεί άλλωστε η ευρύτερη Ανάπτυξη της Κοινωνικής και Οικονομικής Ελλάδας. Και μεταξύ άλλων η Δημογραφική απογείωση. Το πρώτο θαύμα της Αγίας Θράκης.
Αν μαζί με αυτά, ληφθεί υπόψιν το Δέλτα του Έβρου, με τη βιοποικιλότητα και τη σπάνια χλωρίδα και πανίδα του, και εφόσον ληφθεί υπόψιν και ο φυσικός θαλάσσιος κόλπος του Μπουργκάς, τότε αμφότερα, αποτελούν αγνώστους της νέας εξίσωσης.
Ένα από τα πολλά ανελαστικά σημεία πάντως, είναι αυτό το οποίο αφορά στην προστασία της διεθνούς σύμβασης Ramsar, όσο και της Ζώνης Ειδικής Προστασίας που έχει προταθεί ως τόπος κοινοτικού ενδιαφέροντος, στο δίκτυο "Νatura 2000".
Όποια προστατευτικά μέτρα ληφθούν, εννοείται ότι θα υπάρξει απόλυτος σεβασμός, μετά της καθοριστικής συμβολής και σύμπραξης της εμπειρότατης, περί όλων αυτών, Οικολογικής Εταιρείας Έβρου. Αντίστοιχα και στο Μπουργκάς, όπου καλά θα κάνουν οι εκεί διοικούντες, να παραπέμψουν τα διυλιστήρια στην ξεχαστική.
Μόνο μην σπεύσουν κάποιοι ημεδαποί που από τη μια θα επικαλούνται τις διεθνείς συνθήκες με τη μοναδική στην Ευρώπη βιοποικιλότητα του Δέλτα, και από την άλλη θα αποτελούν σπόνσορες της εκ νέου συζήτησης, περί αγωγού πετρελαίου.
Εμείς είπαμε. Πετρελαιαγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης; Ή Αλεξανδρούπολης -Μπουργκάς; Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε. Ούτε από τον έναν, ούτε από τον άλλον.
___________________
Θ Ρ Α Κ Ι Κ Η Δ Ι Ω Ρ Υ Γ Α , Eργασία του Χρήστου Κηπουρού, σε αρχείο PDF,
