Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Αρτίστας ο Ερντογάν, τσικό η πολιτική Ελλάδα



Του Πασχάλη Χριστοδούλου
(Πρώην Δημάρχου Σουφλίου)
Μια σοβαρή πολιτική αν όχι ολιστική ανάλυση για το τι εστί Ερντογάν δεν θα περιοριζόταν βέβαια στο κεμαλισλαμιστικό του σχέδιο και στην πολυετή γενοκτονική  επιχείρηση από την πατρίδα του έγκλειστου στο Ίμραλι Οτσαλάν έως την αντίστοιχη πολιτισμική γενοκτονία των Πομάκων και των Ρομά της Θράκης, με την κατάφορη παραβίαση της συνθήκης της Λοζάνης που ομιλεί για μουσουλμανικές μειονότητες. Ούτε φυσικά στις εν ροή και φασιστικής σύλληψης φυλακίσεις χιλιάδων και χιλιάδων Τούρκων και Κούρδων πολιτών και πολιτικών προσώπων. Γιατί πέραν αυτών και άλλων πολλών, ων ουκ έστιν αριθμός, σύμφωνα με τα της ψυχαναλυτικής ανθρωπολογίας πρόκειται για έναν αρτίστα της τουρκικής πολιτικής σκηνής.
Γιατί;
Γιατί καταφέρνει να ανοίγει μέτωπα πότε με τις ΗΠΑ και πότε με την ΕΕ, για να εξαπατά μεταξύ άλλων ευχερέστερα τον Τουρκικό λαό. Να κλέβει χωρίς να πιάνεται, να είναι και να μην είναι ταυτόχρονα  με τον ISIS όταν αυτός καταρρέει και να γενοκτονεί το ιστορικό κουρδικό έθνος, χωρίς όμως να παραπέμπεται στα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα και να προωθεί την γεωιστορική και γεωοικονομική έξωση του ελληνισμού από την Κύπρο και το Αιγαίο  με την Ελλάδα το πολύ - πολύ να φλυαρεί πάνω σε τετριμμένα, όταν δεν κάνει σεγκόντο.
Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά;
Απλούστατα, αν η λεγόμενη Δύση προωθεί μια τουρκική απομόνωση, χωρίς απομόνωση, η υφιστάμενη επίσημη πολιτική Ελλάδα είναι κατηγορίας τσικό,  επίσης θιασώτης του ανανισμού. Από τα παιδιά του κομματικού σωλήνα, με τη φτωχότατη ατζέντα όπως ο Τσίπρας, μέχρι τα παιδιά του κληρονομικού σωλήνα, από την κόρη του Γεννηματά και τους υιούς των Μητσοτάκη και Παπανδρέου, μέχρι τα πλείστα όσα παιδιά του ακαδημαϊκού σωλήνα.
Αντί λοιπόν οι εξ΄ ανατολών γείτονες να βρίσκουν και να κάνουν, μπορούσε και μπορεί να βρίσκει  και να κάνει η δική μας χώρα. Να συνδράμει ηθικά και πολιτικά τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, αρχίζοντας από το δικαστικό τερματισμό των κάθε μορφής γενοκτονιών σε βάρος ιστορικών λαών της περιοχής. Θα είναι μεταξύ άλλων ένας ελάχιστος αναδρομικός φόρος τιμής στην αδικαίωτη γενοκτονία των αδελφών ποντίων καθώς και στην αναγέννηση του ποντιακού.
ΥΓ. Έως τότε ο τουρκικός χορός θα χορεύει στο ταψί την Ελλάδα, όταν παρεμπιπτόντως ο κορυφαίος του αρτίστας δεν προσεύχεται, καταφανέστατα υποκριτικά, σε διάφορα τζαμιά, όπως το κυρ Μαχαλέ της Κομοτηνής.

Θράκη, Δεκέμβριος 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: