Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2025

"Εάν δεν προλάβουμε τα πλησιάζοντα γεγονότα, η απόφαση του Εφετείου για τη Μονή Σινά, θα μοιάζει με απλό πταίσμα"

 

                                           Του πρώην Βουλευτή Έβρου Χρήστου Κηπουρού *

Ακούγοντας τον Ηγούμενο Δαμιανό, αλλά και διαβάζοντας μεταξύ των γραμμών τις αλλεπάλληλες δηλώσεις του, με τις κραυγές αγωνίας, οφείλουμε να επισημάνουμε μερικά σημεία τραγικά όσο και τραγελαφικά. Τα οποία απαιτούν λογική καθώς και πολιτική ερμηνεία, μετά προτάσεων.

Οι Μοναχοί που επιχείρησαν και συνεχίζουν να επιμένουν στην καθαίρεση του Αρχιεπισκόπου, δεν είναι μόνοι τους. Έχουν στήριξη από πολλές πλευρές. Και από ανθρώπους με ράσα και χωρίς ράσα.

Στην περίπτωση των "χωρίς ράσα", συμμετέχουν δυνάμεις και πρόσωπα από το Αιγυπτιακό κράτος και από Αιγυπτιώτες Έλληνες υποστηρικτές του Σίσι, ως και από την ίδια την, λόγω τραγικής απροθυμίας και ολιγωρίας, διαφαινόμενη στάση της Κυβερνητικής Ελλάδας, με τις ίσες αποστάσεις, μεταξύ των δύο πλευρών.

Τιμά τον Οικουμενικό Πατριάρχη η υπέρ του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού ξεκάθαρη στήριξη της 29ης Αυγούστου 2025, κατά τη σύγκληση της Ιεράς Συνόδου {1}. Κάτι που οφείλουν και οι κοντινοί προς το Θεοβάδιστο όρος Πατριάρχες. Όπως και οι μακρινοί ομόλογοι του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού.

Άλλα όμως επισυμβαίνουν στη Μονή Σινά. Προωθείται εκεί το ξεμπέρδεμα από το εμπόδιο "Ηγούμενος Δαμιανός", προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να εργασθούν απερίσπαστοι για τη συγγραφή του νέου κεφαλαίου της ιστορίας της Μονής, πριν από τον κύκνειο ψαλμό.

Τι θα περιλαμβάνει όμως αυτό; Τρεις πράξεις.

Η πρώτη αφορά στο ιδιοκτησιακό που θα είναι όμως το λιγότερο. Μια και θα έχει λυθεί εκ των προτέρων. Η δεύτερη θα είναι μια εκούσα άκουσα εγκατάλειψη της Μονής από τους εναπομείναντες, που θα έχει ως αποτέλεσμα την ερήμωση μετά μουσειοποίησης. Όμως η τρίτη και φαρμακερή όπως λέγεται, το καταστρεπτικότερο όλων δηλαδή, θα είναι ένας συλλογικός όσο και διαρκής Έλγιν. Εν προκειμένω, το Αιγυπτιακό κράτος.

 Με αποτέλεσμα όχι μόνο να πάψει η Μονή να ζει και να μεγαλουργεί ως εφάμιλλη του Βατικανού, αλλά και να πλιατσικολογείται εν ροή και κατά το δοκούν.

 Και ο μόνος που μπορεί να ανατρέψει αυτή την άνευ προηγουμένου κατάσταση, είναι ο όντως υπέργηρος Ηγούμενος Δαμιανός.

 Τον οποίο επειδή τον εμπιστευόμαστε, τον παρακαλούμε να μιλήσει καθαρά. Χωρίς περιστροφές και παρακλήσεις σε Κυβερνήσεις κλπ. Να αποκαλύψει ολόκληρη την αλήθεια. Εννοείται σύμφωνα με τη Σολωμική ρήση "εθνικόν το αληθές".

Δεν είναι μόνο η ζωή του που κινδυνεύει. Κινδυνεύει επίσης, και ακόμη πιο πολύ, η ίδια η επιβίωση της Μονής. 

Η καθοριστική του συμβολή θα είναι στους αιώνες που έζησε μέχρι σήμερα η Μονή Σινά, να προστεθούν και πολλοί άλλοι. Να μη μοιάσει με άλλα παγκόσμια μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς του Ελληνισμού, που συλήθηκαν και έκτοτε κατέστησαν αγνώριστα.

Να μην υπάρξει καμιά νέα, αυτή τη φορά, σταυροφορία, σαν εκείνη που, μεταξύ των άλλων, έκλεψε και το δάχτυλο από το ιερό λείψανο της μεγαλομάρτυρος Αγίας Αικατερίνης, ώστε να βρίσκεται σήμερα ως έκθεμα σε μουσείο του Μπάκιγχαμ.

Στηριζόμενοι δε Ελληνισμός και Ορθοδοξία, στην Εκκλησία του Δήμου, θα μπορούν να στείλουν από έναν δύο Μοναχούς εθελοντές, το κάθε μοναστήρι, στο Σινά,  οπότε οι εκατό και πλέον εκεί νέοι Μοναχοί της Μονής, θα αποτελέσουν τη νέα Εκκλησία, και με τους εικοσιπέντε προηγούμενους, τη νέα Μοναστική Σιναϊτική Κοινότητα. Η οποία θα νομιμοποιείται να προχωρήσει στα περαιτέρω θεσμικά.

Και με τον αγώνα ζωής του Ηγούμενου Δαμιανού να δικαιώνεται με την προσφυγή του στο Ακυρωτικό Δικαστήριο, όσο με την πλέον ή βέβαια κατάληξη αναπομπής της γελοίας απόφασης του Εφετείου. Οπότε η εξέλιξη αυτή με την νέα Εκκλησία των Μοναχών, θα συγκεντρώνει τόσο την ευλογία και τις ευχές του Ηγουμένου, όσο και την αντάξια της Μονής ελπίδα συνέχειας και προοπτικής.

Τέλος, δύο μπορούν να είναι οι εξελίξεις. Μια θρησκειολογική και μια πολιτική μαζί και νομική που θα έχει να κάνει με τις έως τώρα δράσεις και τις αντιδράσεις του Αιγυπτιακού κράτους.

 Η πρώτη, η Χριστιανική αφορά στο κλίμα από την ευόδωση της πρότασής μας για το ταξίδι των προκαθημένων των δυο Μεγάλων Εκκλησιών στη Μονή, στην εορτή της Αγίας Αικατερίνης.

 Ίσως είναι η πιο σπουδαία, λόγω της μοναδικότητας, πράξη στη διεθνή Εκκλησιαστική ιστορία. Η έναρξη της ενοποίησης της Καθολικής με την Ορθόδοξη Εκκλησία, από το κοινό τρισάγιο έως το συλλείτουργο.

Όσο για την πολιτική πρωτοβουλία, αυτή έγκειται στη δικαστική προσφυγή με τη συνδρομή της νομικής οντότητας της Μονής. Από τους δύο Μεγάλους Μουφτήδες έως την UNESCO, καθώς και σε κάθε αρμόδιο Νομικό Πρόσωπο και Οργανισμό του Διεθνούς Δικαίου ή αντίστοιχο Ευρωπαϊκό. Είτε λέγεται Ε.Ε. είτε Συμβούλιο της Ευρώπης είτε Καταπιστευματικό Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αφρική {EUTF for Africa} είτε με οποιαδήποτε άλλη προσωνυμία.

          Σημειώσεις

{1} Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου έχει ως εξής:     γ] ἐπί τῇ ἀναγνώσει γράμματος τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Σιναίου κ. Δαμιανοῦ, ἐξεφράσθη ἡ συμπαράστασις πρός αὐτόν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό ὁποῖον θεωρεῖ αὐτόν νόμιμον καί κανονικόν Ἀρχιεπίσκοπον καί Ἡγούμενον, ἐνῷ ἐξακολουθεῖ νά ἀναγνωρίζῃ τό ἀπό αἰώνων καθεστώς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σινᾶ,

______________

* Κείμενο αφιερωμένο στην αγαπημένη μου, που θα γιόρταζε σήμερα, Αλεξάνδρα, Διδυμότειχο 30 Αυγούστου 2025, 

kepouroschrestos51@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: