Του Χρήστου Κηπουρού {*}
Διατηρώ τη βεβαιότητα ότι η αντιπροσωπεία της Κυπριακής Δημοκρατίας θα φανεί αντάξια των περιστάσεων, απέναντι στα σχέδια του Γ. Γ. που ολοένα πλέον και πιο ξεκάθαρα αποκαλύπτονται τι έχουν κατά νουν αν δεν το είχαν εξ αρχής και πριν ακόμη από αυτήν. Που αποδεικνύουν ότι δεν είναι άλλο -μέρες που έρχονται- από τελευταίο ασπασμό, και από τον, και πάλι τελευταίο, κλήρο επί τον ιματισμό της νήσου. Τόσο εκ μέρους του υπό πλήρη δικαίωση διατελούντος Αττίλα όσο των υπερατλαντικών και άλλων φίλων που επιφυλάσσουν δι εαυτόν ρόλους ουσιαστικού κυβερνήτη, με ονομασία προέλευσης.
1. ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Ο.Η.Ε.
Διαβάζει κανείς ότι στο όνομα της ισοτιμίας και της ισοπολιτείας και επόμενα και της Δημοκρατίας, προβλέπονται από εικοσιτέσσερις γερουσιαστές. Τόσο στο Νότιο όσο και στο βόρειο κρατίδιο όπου θα είναι αποκλειστικά τουρκοκύπριοι και όπου οι με το σταγονόμετρο πρόσφυγες δεν θα μπορούν καν να εκλεγούν. Πρώτη φορά στην ιστορία του Ο.Η.Ε. η Δημοκρατία επιχειρείται να επιστρέψει με την κατάργησή της. Δεν υπάρχει παγκόσμιο προηγούμενο. Τηρουμένων των δημογραφικών αναλογιών είναι σαν μια Αλεξανδρούπολη η οποία να διαθέτει εικοσιτέσσερις γερουσιαστές. Έναν ανά δυο με τρεις χιλιάδες πολίτες. Μπορεί μετά από λίγο καιρό, όταν φωνάζει κάποιος σε οποιοδήποτε δρόμο στην Κερύνεια: κύριε Γερουσιαστή, να γυρίζουν το κεφάλι πλείστοι όσοι τουρκοκύπριοι, προφανώς εξ αιτίας της θεσμοθετημένης αποκλειστικότητας όσο της μόνης στον κόσμο τόσο υψηλής αντιπροσωπευτικότητας. Θα προσθέταμε πολύ περισσότεροι από τους εν Ελλάδι προέδρους, σύμφωνα με το γνωστό ανέκδοτο. Όμως και το μαύρο χιούμορ ωχριά μπροστά στο ΑΝΑΝτίρρητα μελανότερο, με τους υπερατλαντικούς, και όχι μόνο αυτούς, κατήδες.
2. «ΠΡΟΤΥΠΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»
Επίσης ωχριούν οι Όθωνες του προτύπου Βασιλείου, όπως αποκαλεί στο εξαίρετο ομώνυμο βιβλίο της, το Ελλαδικό κρατίδιο του δεκάτου ενάτου αιώνα, η κόρη του καθηγητή μου στην οδοποιία, Παρασκευά Σκοπετέα, μακαρίτισσα επίσης ιστορικός και καθηγήτρια, Έλλη Σκοπετέα. Ο λόγος για την «πρότυπη Κυπριακή Δημοκρατία» του εικοστού πρώτου αιώνα που θα κυβερνάται από Κώθωνες. Μια λέξη που στην αρχαία Ελληνική σημαίνει αγγεία, εποικοδομητικά δηλαδή, σκεύη, γλάστρες, για να μην πάμε στο τι σημαίνει στη νεοελληνική γλώσσα, γιατί θα απορροφηθούμε από το ανεπανάληπτο δοκίμιο του μακαρίτη Ε. Λεμπέση: «Η επαναστατική μάζα και η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω» με αναπόφευκτες, τότε επεκτάσεις στα καθ ημάς: τα χθεσινά καθώς και τα σημερινά Ελλαδικά πολιτικά πράγματα.
3. ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
Θα ωχριά ακόμη και η σιδηρά χειρ του νόμιμα πλέον διαιωνιζόμενου και πολύμορφου Αττίλα. Η προστιθέμενη διακυβέρνηση των εγκάθετων δικαστών και κατ επέκταση των υποβολέων τους σταθμαρχών, θα την καταστήσει κράμα. Εκτός από πολιτική πρόκειται για μια στρατηγική κυρίως διαφορά, -στη γεωπολιτική και τη γεωοικονομία- ανάμεσα στην σημερινή τραυματισμένη, λόγω εισβολής και κατοχής, Κυπριακή Δημοκρατία και στην «πρότυπη», βάσει προνοιών του Γ. Γ., εκδοχή της. Υπάρχουν και άλλες πολλές διαφορές. Δεν είμαι ούτε διεθνολόγος ούτε συνταγματολόγος. Μένω στην πολιτική γιατί πιο ψηλά από οποιαδήποτε αξιώματα και πιέσεις βρίσκονται η Ελευθερία και η Δημοκρατία. Και η δεύτερη είναι πιο κοντά στην Πολιτική, παρά στην πρώτη {!} Τόσο μεγάλη υπόθεση είναι η Πολιτική.
4. ΣΥΝΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΣΕ ΤΡΙΑ ΧΩΡΙΣΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ
Εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, όσο λάθος είναι -κατά το μέτρο της Πολιτικής- οι όποιες εν θερμώ αποφάσεις, π.χ. αποχώρηση από τη Λουκέρνη ή και κάτι άλλο, τόσο λάθος είναι η εν ψυχρώ, και γι αυτό επαγγελματικού τύπου, εκλογίκευση αν δεν πρόκειται για ανηθικότητα-προϊόν διαστροφής της αλήθειας. Ανάλογα με το τελευταίο αυτό επισυμβαίνουν στη σημερινή πραγματικότητα όπου ευθύς μετά την δημοσιοποίηση του τέταρτου λεγόμενου σχεδίου του Γ. Γ. δειλά μεν αλλά σταθερά σκάει μύτη στο κάποτε κλεινό άστυ. Πρόκειται μεταξύ άλλων για πρόσωπα, από τους πρώτους διδάξαντες και εξερευνητές μικρών Κεμάλ, όπως ο πρύτανης φίλος τους που μόνο άτομα με ειδικά προσόντα δικαιολογούνταν να μην αντιληφθούν την οργανικότητα και το κατά πόσο αναπόσπαστο μέρος αποτελούσε και αποτελεί στη γειτονική ορχήστρα. Όπως επίσης άλλα μέλη της τουρκικής διπλωματικής και δημοσιογραφικής κεντητικής. Χωρίς καν την παραδοσιακή κουκούλα, δείχνουν τον Τάσο Παπαδόπουλο. Δυστυχώς οι εδώ πολιτικοί θεσμοί συγχέουν την πολιτική με γυναίκα με δεμένα μάτια που βέβαια δεν έχει σχέση με καμιά αρχαία θεά θέμιδα. Απλά είναι μια γυναίκα τυφλή και με τις Ηνωμένες Πολιτείες να επαναλαμβάνουν το μοτίβο της παλιάς αγαπημένης τους συνήθειας -όπως στα Ύμια αλλά και άλλοτε- με ταυτόχρονες συνδιαλέξεις σε τρία χωριστά κυβερνητικά τουλάχιστον επίπεδα.
5. ΖΕΥΓΟΣ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ
Έγραψα για μια πολιτική Ελλάδα νουνεχή {1}, όμως από μυαλό κουκούτσι. Αν είχε νου θα ασχολούνταν με άλλα. Θα είχε από πριν προετοιμάσει την άμυνα και την απόκρουση των πιέσεων που δεν άρχισαν τυχαία νωρίς. Μιλώ για το προφανές ζεύγος του Κυπριακού και της Ολυμπιάδας. Όσο θα εγείρεται θέμα ασφαλείας για το πρώτο μας εθνικό θέμα άλλα τόσα και πιο πολλά ζητήματα ασφαλείας θα εγείρονται ως προς το δεύτερο. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, τα Βρετανικά, και όχι μόνο, δημοσιεύματα με τις εν συνεχεία δήθεν διαψεύσεις, που βέβαια δεν πέφτουν από τους ουρανούς. Δεν είναι τίποτε άλλο από επιβεβαίωση των προηγουμένων και από τροχιοδεικτικά της χαμηλής έντασης του πολέμου πιέσεων. Υπάρχει όντως πολύ μεγάλο ζήτημα. Όμως ο Ελληνισμός δεν χρειάζεται ούτε να τα βάψει μαύρα και πολύ περισσότερο να χρειαστεί να παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις των ιστορικών του δικαίων. Η πολιτική, δηλαδή η αλήθεια, μπορεί να τον βγάλει από το αδιέξοδο στο οποίο τον έφερε η απουσία αμφότερων. Επίσης γνωστά θλιβερά πρόσωπα όσο και καταστάσεις, με κορύφωση εκείνη την απαράδεκτη συμφωνία της Νέας Υόρκης, της 13ης Φεβρουαρίου 2004.
6. ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗΣ
Είδαμε πως η τουρκική ορχήστρα σκαρώνει και εκτελεί τις πολιτικές της συνθέσεις. Λογικό είναι λοιπόν να διερωτάται κανείς για την εδώ ορχήστρα, καθώς και την πολιτική και κυβερνητική Ελλάδα. Θα πει, που και να μην ήταν ενεργώς παρούσα, κατά πως διατείνεται η Κυβέρνηση. Αφού η υπαρκτή πιο πολύ μοιάζει με απούσα. Τα πράγματα έδειξαν ότι όχι μόνο δεν είχε επεξεργασμένες πολιτικές και δεν επεξεργάζεται αλλά ούτε καν απαντά. Αν το έκαμνε δεν θα περιοριζόταν στο να σχολιάσει τα του τούρκου πρύτανη αφήνοντας να πάρει το ποτάμι του Νομού μου, όσα την ίδια στιγμή ενώπιον της διεθνούς κοινότητος εκστόμιζε ο τούρκος υπουργός εξωτερικών, περί των μαζικών τουρκοκυπριακών τάφων -ενώ πρόκειται περί Ελληνοκυπρίων και Ελλήνων αγνοουμένων- για να φέρω ένα μόνο παράδειγμα. Ένα πόντο ήττας, γιατί υπάρχουν πολλοί άλλοι.
Ενεργός παρουσία της Ελλάδας, αμέσως μετά την κατάθεση του τέταρτου σχεδίου -που προβλέψαμε {1} από πριν ότι θα είναι χειρότερο- ήταν να προτείνει προς τον Γ. Γ. την απόσυρσή του. Αν μη τι άλλο θα άρχιζε να κτίζει την πολιτική της μεταφοράς ευθυνών για το προδιαγεγραμμένο πάνδημο «όχι» των Ελληνοκυπρίων, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίφαση στην ιστορία του Οργανισμού. Από τη μια μεριά είναι τα επί τριάντα συναπτά έτη ψηφίσματα. Από την άλλη η υπέρ του Αττίλα, σημερινή θλιβερή του κατάληξη, την οποία και εξηγήσαμε γιατί είναι αυτή που είναι. Ταυτόχρονα θα επιβεβαίωνε έμπρακτα την έκφραση αλληλεγγύης προς τον Κυπριακό Ελληνισμό. Ακόμη και αν δεν ήταν ομοεθνής και ήταν απλώς φίλος, η κλασσική γραμματεία διδάσκει το πόθεν γιγνώσκει ο φίλος τω φίλω. Πόσο μάλλον στην περίπτωση του ομοεθνούς λαού, του ίδιου του εαυτού του.
7. ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΣΥΓΝΩΜΗ
Μπορούσε όχι μόνο συμβούλιο αλλά μέχρι και τηλεδιάσκεψη αρχηγών να γίνει. Να υπάρξει η πολιτική Ελλάδα αντί των σημερινών αδειανών καθισμάτων. Το δημοψήφισμα για την Κύπρο θα ήταν η απόδειξη της ηθικής, πολιτικής και εθνικής έκφρασης συμπαράστασης με ταυτόχρονο καταμερισμό ανάληψης ιστορικών ευθυνών. Μια έμπρακτη, επίσης, συγνώμη για όλες τις παρελθούσες δεκαετίες. Από τη Ζυρίχη αν όχι από πιο πριν έως το ΄74 και τη γέννηση της τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, και μέχρι και σήμερα, παραμονές της τέταρτης. Η φράση «οι Κύπριοι αποφασίζουν» εκτός από τα άλλα κενά καθώς και την ιστορική Ελλαδική μούχλα περικλείεται και ένας κάποιος κυνισμός. Ή μήπως δεν το κάνει; Όποιο βάρος και αν έχει η άποψή μου, χρειάζεται να τους υπενθυμιστεί η συμπερίληψή στα ανεπιθύμητα γι αυτήν πολιτικά πρόσωπα {1}. Γνωρίζω τον Πέτρο Μολυβιάτη από την επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, όπως επίσης τη στάση του σε κοινές πολιτικές συναδελφικές πρωτοβουλίες. Δεν εννοώ αυτόν.
8. ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ Ή ΝΕΕΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ;
Από την άλλη η αξιωματική αντιπολίτευση, παρά τις βαρύτατες ευθύνες της για τη σημερινή εξέλιξη, και η οποία κατά τα άλλα οφείλει τη γέννηση, ύπαρξη και κυβερνητική της διαδρομή στα ίδια με τα πιο πάνω αίτια, μπορούσε ακόμη και αυτή τη στιγμή να ασχοληθεί με την πρόταση για Δημοψήφισμα. Να την υιοθετήσει, προτείνει και υπερασπιστεί. Να τη σημαιοποιήσει. Αλλιώς οι προ ολίγων μόλις ωρών δηλώσεις περί δημοψηφισμάτων και διαβουλεύσεων με την Ελληνική κοινωνία, θα πλημμυρίσουν από νέες υποκρισίες. Γιατί δεν μπορεί να κάνει το Γερμανό για το μείζον αυτό εθνικό θέμα -ακόμη και ο Φερχόιγκεν, έχει πιο καθαρή στάση- και να είναι υπέρ θεσμών άμεσης Δημοκρατίας σε ελάσσονα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι και εκείνα σοβαρά και δεν είναι ορθή η υπέρ εκείνων θέση.
9. ΘΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΩ
Σε ότι με αφορά ως πολιτικό πρόσωπο, με δημόσιο και πάλι τρόπο {2}, θέλω να δηλώσω ότι σε τέτοια περίπτωση που όλοι αντιλαμβάνονται ότι εκεί βρίσκεται η πηγή όσο το πεδίο αναγέννησης της Δημοκρατικής παράταξης {2}, θα με έκανε να αναθεωρήσω τη στάση μου απέναντι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το εθνικό πεδίο για την πολιτική του αναγέννηση είναι ακριβώς αυτό. Σταυροδρόμι και μια εκ νέου συνάντηση πολιτικών διαδρομών. Ούτε οι αριθμοί γεννούν ηθική ούτε οι Χ.Υ.Τ.Α. των Αθηναϊκών Μέσων. Η Πολιτική και μόνο η Πολιτική. Αυτή γεννά και αναγεννά. Το «όσα έρθουν και όσα πάνε» γεννά άλλα. Η θλίψη είναι ένα από αυτά.
10. ΟΥΤΕ ΓΚΡΕΜΟΣ ΟΥΤΕ ΡΕΜΑ
Αυτό που εμπνέει αυτή τη δύσκολη στιγμή τους Κυπρίους αδελφούς είναι η αίσθηση ότι δεν είναι μόνοι. Ότι αυτή η χώρα οφείλει να φέρεται ως πελαργίνα με απλωμένες τις ηθικές της φτερούγες. Δεν μιλώ για άλλου τύπου φτερούγες και πετούμενα. Μόνον για πολιτικές. Να μη κλάψει άλλη μια φορά. Μια νέα τραγωδία είναι περιττή {1}. Δυο από τα περισσότερο όμορφα όντα του ζωικού βασιλείου είναι το ζαρκάδι και το άλογο. Μάλιστα το πρώτο είναι το μόνο που κλαίει. Τι νησί της Αφροδίτης θα ήταν αν δεν είναι και τα δυο αυτά μαζί. Όσο τώρα για το «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» εκτός από το ρέμα που κάποιοι διατείνονται ότι υπερτερεί του γκρεμού υπάρχει επίσης το: «ούτε γκρεμός ούτε ρέμα». Ο λόγος για το δρόμο της πολιτικής. Ο δρόμος της Ευρώπης δεν είναι γκρεμός ούτε ρέμα. Κάποτε είχε ειπωθεί ότι πρόκειται για μια βαθιά θάλασσα. Η νέα αναπτυξιακή Ευρωπαϊκή διαδρομή της Μεγαλονήσου είναι σε θέση να αποδειχθεί πιο άξια λόγου ακόμη και από την πρώτη στη Γηραιά Ήπειρο, την προηγηθείσα Ιρλανδική. Μια άλλη φορά μπορούμε να πούμε τα γιατί και τα πως αν δεν τα έχουμε ήδη πει {1}. Επίσης για το που υπερέχει δυνάμει η πρώτη.
11. ΔΥΟ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ. ΟΧΙ ΕΝΑ. ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΝΕΝΑ
Και κάτι ακόμη. Άλλο φαίνεται δυστυχώς ότι εννοούσε ο κ. Ντε Σότο, όταν παρομοίαζε την Κύπρο με άλογο που το κατέβασαν στο ποτάμι, όπως τόνισε, για να πιει νερό και ότι είναι άλλο ζήτημα αν θα πιει ή όχι. Δεν πιστεύω να εννοούσε το εκ της ετυμολογίας της λέξης, προερχόμενο. Είπα δυστυχώς γιατί ο ιστορικός λαός των Ίνκας θα θλίβεται όταν οι απόγονοι συμπατριώτες του, λόγοις και έργοις ασεβούν σε βάρος ενός άλλου αρχαίου και ιστορικού λαού αυτοχθόνων της Μεγαλονήσου στην Ανατολική Μεσόγειο. Γιατί ο πολιτικός δρόμος της Ευρώπης που κατά μια εκδοχή στα Ελληνικά {εύρος + ορώ} σημαίνει «βλέπω μακριά», αποτελεί κοινό αίσθημα και τόπο στο νησί. Μια επιπλέον επιβεβαίωση ιστορικότητας. Τη θέση του πρώτου, δεύτερου, τρίτου και τέταρτου σχεδίου καθώς και των κουτοπόνηρων επιλογών και της επιδιαιτησίας που θυμίζει Ναστραντίν Χότζα όπως και του «όχι» του Δημοψηφίσματος, πρόκειται να πάρει μια, χωρίς εισαγωγικά, Δημοκρατική Πολιτεία, Ευρωπαϊκή με δυο σαφή κεκτημένα. Τόσο το Ευρωπαϊκό στην Κύπρο όσο το Κυπριακό στην Ευρώπη ως πλήρες και ισότιμο μέλος της Ένωσης. Δεν είναι ένα. Πόσο μάλλον κανένα, όπως προωθούν τα σχέδια του Γ. Γ.
12. Η ΦΕΤΙΝΗ 21Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ
Η φετινή 21η Απριλίου δεν θα είναι μόνο η γνωστή μαύρη επέτειος. Η ιστορία τα φέρνει έτσι, και κυρίως οι Κύπριοι πολίτες με τη στάση τους, ώστε να μην προστεθεί μια ακόμη μαύρη, χειρότερη και από την προηγούμενη, ημέρα, μετατρεπόμενη στην πρώτη διπλή αποφράδα. Το μόνο κοινό που θα έχει η νέα 21 Απριλίου με την άλλη είναι η αριθμητική. Κατά τα άλλα θα είναι η ιστορική ημέρα που ξεκινά το νέο της ταξίδι η Μεγαλόνησος. Τραυματισμένη μεν πολλαπλά αλλά και πολλά υποσχόμενη σε Τ/ Κ και Ε/ Κ. Ειρηνική και Δημοκρατική Πολιτεία επιζητούσα πλέον την ίασή της σε νέα ηθικά και πολιτισμικά πεδία της Γηραιάς Ηπείρου. Εις τον αιώνα, μια Κύπρος πρότυπη Δημοκρατία.
Σημείωση {1}: Χρήστος Κηπουρός, Δημοψήφισμα για την Κύπρο, νέο υπό έκδοση έργο του συγγραφέα, Παρίσι 2004. Επίσης βλ. ως αρχείο pdf με υπερσυνδέσεις, ανηρτημένο σε κόμβους, όπως ενδεικτικά σημειώνονται οι εξής: www.patfinder.gr, www.myserres.gr, www.2810.gr,
www.asxetos.gr, www.godrama.gr,
Σημείωση {2}: Διαδραστική συνέντευξη του συγγραφέα: ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, προϋπόθεση για την αληθινή αναγέννηση της Δημοκρατικής παράταξης. Δημοσιεύουν: www.evros1.gr, www.isthmos.gr, www.tnn.gr, www.gothess.gr, www.2810.gr, www.metanastis.de, www.asxetos.gr, www.myserres.gr, www.godrama.gr, www.tganews.com, www.eidiseis.com, www.ptolemaida.net, Συμπεριλαμβάνεται επίσης στην τρίτη ηλεκτρονική έκδοση του βιβλίου του: Σημειώσεις πολιτικής γεωοικονομίας, το οποίο και βρίσκεται: www.patfinder.gr, www.myserres.gr, www.metanastis.com,
{*} Πρώην Βουλευτής Έβρου. Το κείμενο έγραψε εν όψει αναμονής της επιδιαιτησίας του Γ. Γ. με επί μέρους προτάσεις που μπορεί να κάνει η Ελλάδα ακόμη και την ύστατη αυτή στιγμή. Αποτελεί ταυτόχρονα ελάχιστο δείγμα μεγάλου σεβασμού του προς τους Κύπριους πολίτες όσο έκφραση, αναλόγου μεγέθους, θλίψης για την πολιτική χώρα του.
30 Μαρτίου 2004
Διατηρώ τη βεβαιότητα ότι η αντιπροσωπεία της Κυπριακής Δημοκρατίας θα φανεί αντάξια των περιστάσεων, απέναντι στα σχέδια του Γ. Γ. που ολοένα πλέον και πιο ξεκάθαρα αποκαλύπτονται τι έχουν κατά νουν αν δεν το είχαν εξ αρχής και πριν ακόμη από αυτήν. Που αποδεικνύουν ότι δεν είναι άλλο -μέρες που έρχονται- από τελευταίο ασπασμό, και από τον, και πάλι τελευταίο, κλήρο επί τον ιματισμό της νήσου. Τόσο εκ μέρους του υπό πλήρη δικαίωση διατελούντος Αττίλα όσο των υπερατλαντικών και άλλων φίλων που επιφυλάσσουν δι εαυτόν ρόλους ουσιαστικού κυβερνήτη, με ονομασία προέλευσης.
1. ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Ο.Η.Ε.
Διαβάζει κανείς ότι στο όνομα της ισοτιμίας και της ισοπολιτείας και επόμενα και της Δημοκρατίας, προβλέπονται από εικοσιτέσσερις γερουσιαστές. Τόσο στο Νότιο όσο και στο βόρειο κρατίδιο όπου θα είναι αποκλειστικά τουρκοκύπριοι και όπου οι με το σταγονόμετρο πρόσφυγες δεν θα μπορούν καν να εκλεγούν. Πρώτη φορά στην ιστορία του Ο.Η.Ε. η Δημοκρατία επιχειρείται να επιστρέψει με την κατάργησή της. Δεν υπάρχει παγκόσμιο προηγούμενο. Τηρουμένων των δημογραφικών αναλογιών είναι σαν μια Αλεξανδρούπολη η οποία να διαθέτει εικοσιτέσσερις γερουσιαστές. Έναν ανά δυο με τρεις χιλιάδες πολίτες. Μπορεί μετά από λίγο καιρό, όταν φωνάζει κάποιος σε οποιοδήποτε δρόμο στην Κερύνεια: κύριε Γερουσιαστή, να γυρίζουν το κεφάλι πλείστοι όσοι τουρκοκύπριοι, προφανώς εξ αιτίας της θεσμοθετημένης αποκλειστικότητας όσο της μόνης στον κόσμο τόσο υψηλής αντιπροσωπευτικότητας. Θα προσθέταμε πολύ περισσότεροι από τους εν Ελλάδι προέδρους, σύμφωνα με το γνωστό ανέκδοτο. Όμως και το μαύρο χιούμορ ωχριά μπροστά στο ΑΝΑΝτίρρητα μελανότερο, με τους υπερατλαντικούς, και όχι μόνο αυτούς, κατήδες.
2. «ΠΡΟΤΥΠΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»
Επίσης ωχριούν οι Όθωνες του προτύπου Βασιλείου, όπως αποκαλεί στο εξαίρετο ομώνυμο βιβλίο της, το Ελλαδικό κρατίδιο του δεκάτου ενάτου αιώνα, η κόρη του καθηγητή μου στην οδοποιία, Παρασκευά Σκοπετέα, μακαρίτισσα επίσης ιστορικός και καθηγήτρια, Έλλη Σκοπετέα. Ο λόγος για την «πρότυπη Κυπριακή Δημοκρατία» του εικοστού πρώτου αιώνα που θα κυβερνάται από Κώθωνες. Μια λέξη που στην αρχαία Ελληνική σημαίνει αγγεία, εποικοδομητικά δηλαδή, σκεύη, γλάστρες, για να μην πάμε στο τι σημαίνει στη νεοελληνική γλώσσα, γιατί θα απορροφηθούμε από το ανεπανάληπτο δοκίμιο του μακαρίτη Ε. Λεμπέση: «Η επαναστατική μάζα και η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω» με αναπόφευκτες, τότε επεκτάσεις στα καθ ημάς: τα χθεσινά καθώς και τα σημερινά Ελλαδικά πολιτικά πράγματα.
3. ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
Θα ωχριά ακόμη και η σιδηρά χειρ του νόμιμα πλέον διαιωνιζόμενου και πολύμορφου Αττίλα. Η προστιθέμενη διακυβέρνηση των εγκάθετων δικαστών και κατ επέκταση των υποβολέων τους σταθμαρχών, θα την καταστήσει κράμα. Εκτός από πολιτική πρόκειται για μια στρατηγική κυρίως διαφορά, -στη γεωπολιτική και τη γεωοικονομία- ανάμεσα στην σημερινή τραυματισμένη, λόγω εισβολής και κατοχής, Κυπριακή Δημοκρατία και στην «πρότυπη», βάσει προνοιών του Γ. Γ., εκδοχή της. Υπάρχουν και άλλες πολλές διαφορές. Δεν είμαι ούτε διεθνολόγος ούτε συνταγματολόγος. Μένω στην πολιτική γιατί πιο ψηλά από οποιαδήποτε αξιώματα και πιέσεις βρίσκονται η Ελευθερία και η Δημοκρατία. Και η δεύτερη είναι πιο κοντά στην Πολιτική, παρά στην πρώτη {!} Τόσο μεγάλη υπόθεση είναι η Πολιτική.
4. ΣΥΝΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΣΕ ΤΡΙΑ ΧΩΡΙΣΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ
Εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, όσο λάθος είναι -κατά το μέτρο της Πολιτικής- οι όποιες εν θερμώ αποφάσεις, π.χ. αποχώρηση από τη Λουκέρνη ή και κάτι άλλο, τόσο λάθος είναι η εν ψυχρώ, και γι αυτό επαγγελματικού τύπου, εκλογίκευση αν δεν πρόκειται για ανηθικότητα-προϊόν διαστροφής της αλήθειας. Ανάλογα με το τελευταίο αυτό επισυμβαίνουν στη σημερινή πραγματικότητα όπου ευθύς μετά την δημοσιοποίηση του τέταρτου λεγόμενου σχεδίου του Γ. Γ. δειλά μεν αλλά σταθερά σκάει μύτη στο κάποτε κλεινό άστυ. Πρόκειται μεταξύ άλλων για πρόσωπα, από τους πρώτους διδάξαντες και εξερευνητές μικρών Κεμάλ, όπως ο πρύτανης φίλος τους που μόνο άτομα με ειδικά προσόντα δικαιολογούνταν να μην αντιληφθούν την οργανικότητα και το κατά πόσο αναπόσπαστο μέρος αποτελούσε και αποτελεί στη γειτονική ορχήστρα. Όπως επίσης άλλα μέλη της τουρκικής διπλωματικής και δημοσιογραφικής κεντητικής. Χωρίς καν την παραδοσιακή κουκούλα, δείχνουν τον Τάσο Παπαδόπουλο. Δυστυχώς οι εδώ πολιτικοί θεσμοί συγχέουν την πολιτική με γυναίκα με δεμένα μάτια που βέβαια δεν έχει σχέση με καμιά αρχαία θεά θέμιδα. Απλά είναι μια γυναίκα τυφλή και με τις Ηνωμένες Πολιτείες να επαναλαμβάνουν το μοτίβο της παλιάς αγαπημένης τους συνήθειας -όπως στα Ύμια αλλά και άλλοτε- με ταυτόχρονες συνδιαλέξεις σε τρία χωριστά κυβερνητικά τουλάχιστον επίπεδα.
5. ΖΕΥΓΟΣ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ
Έγραψα για μια πολιτική Ελλάδα νουνεχή {1}, όμως από μυαλό κουκούτσι. Αν είχε νου θα ασχολούνταν με άλλα. Θα είχε από πριν προετοιμάσει την άμυνα και την απόκρουση των πιέσεων που δεν άρχισαν τυχαία νωρίς. Μιλώ για το προφανές ζεύγος του Κυπριακού και της Ολυμπιάδας. Όσο θα εγείρεται θέμα ασφαλείας για το πρώτο μας εθνικό θέμα άλλα τόσα και πιο πολλά ζητήματα ασφαλείας θα εγείρονται ως προς το δεύτερο. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, τα Βρετανικά, και όχι μόνο, δημοσιεύματα με τις εν συνεχεία δήθεν διαψεύσεις, που βέβαια δεν πέφτουν από τους ουρανούς. Δεν είναι τίποτε άλλο από επιβεβαίωση των προηγουμένων και από τροχιοδεικτικά της χαμηλής έντασης του πολέμου πιέσεων. Υπάρχει όντως πολύ μεγάλο ζήτημα. Όμως ο Ελληνισμός δεν χρειάζεται ούτε να τα βάψει μαύρα και πολύ περισσότερο να χρειαστεί να παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις των ιστορικών του δικαίων. Η πολιτική, δηλαδή η αλήθεια, μπορεί να τον βγάλει από το αδιέξοδο στο οποίο τον έφερε η απουσία αμφότερων. Επίσης γνωστά θλιβερά πρόσωπα όσο και καταστάσεις, με κορύφωση εκείνη την απαράδεκτη συμφωνία της Νέας Υόρκης, της 13ης Φεβρουαρίου 2004.
6. ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗΣ
Είδαμε πως η τουρκική ορχήστρα σκαρώνει και εκτελεί τις πολιτικές της συνθέσεις. Λογικό είναι λοιπόν να διερωτάται κανείς για την εδώ ορχήστρα, καθώς και την πολιτική και κυβερνητική Ελλάδα. Θα πει, που και να μην ήταν ενεργώς παρούσα, κατά πως διατείνεται η Κυβέρνηση. Αφού η υπαρκτή πιο πολύ μοιάζει με απούσα. Τα πράγματα έδειξαν ότι όχι μόνο δεν είχε επεξεργασμένες πολιτικές και δεν επεξεργάζεται αλλά ούτε καν απαντά. Αν το έκαμνε δεν θα περιοριζόταν στο να σχολιάσει τα του τούρκου πρύτανη αφήνοντας να πάρει το ποτάμι του Νομού μου, όσα την ίδια στιγμή ενώπιον της διεθνούς κοινότητος εκστόμιζε ο τούρκος υπουργός εξωτερικών, περί των μαζικών τουρκοκυπριακών τάφων -ενώ πρόκειται περί Ελληνοκυπρίων και Ελλήνων αγνοουμένων- για να φέρω ένα μόνο παράδειγμα. Ένα πόντο ήττας, γιατί υπάρχουν πολλοί άλλοι.
Ενεργός παρουσία της Ελλάδας, αμέσως μετά την κατάθεση του τέταρτου σχεδίου -που προβλέψαμε {1} από πριν ότι θα είναι χειρότερο- ήταν να προτείνει προς τον Γ. Γ. την απόσυρσή του. Αν μη τι άλλο θα άρχιζε να κτίζει την πολιτική της μεταφοράς ευθυνών για το προδιαγεγραμμένο πάνδημο «όχι» των Ελληνοκυπρίων, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίφαση στην ιστορία του Οργανισμού. Από τη μια μεριά είναι τα επί τριάντα συναπτά έτη ψηφίσματα. Από την άλλη η υπέρ του Αττίλα, σημερινή θλιβερή του κατάληξη, την οποία και εξηγήσαμε γιατί είναι αυτή που είναι. Ταυτόχρονα θα επιβεβαίωνε έμπρακτα την έκφραση αλληλεγγύης προς τον Κυπριακό Ελληνισμό. Ακόμη και αν δεν ήταν ομοεθνής και ήταν απλώς φίλος, η κλασσική γραμματεία διδάσκει το πόθεν γιγνώσκει ο φίλος τω φίλω. Πόσο μάλλον στην περίπτωση του ομοεθνούς λαού, του ίδιου του εαυτού του.
7. ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΣΥΓΝΩΜΗ
Μπορούσε όχι μόνο συμβούλιο αλλά μέχρι και τηλεδιάσκεψη αρχηγών να γίνει. Να υπάρξει η πολιτική Ελλάδα αντί των σημερινών αδειανών καθισμάτων. Το δημοψήφισμα για την Κύπρο θα ήταν η απόδειξη της ηθικής, πολιτικής και εθνικής έκφρασης συμπαράστασης με ταυτόχρονο καταμερισμό ανάληψης ιστορικών ευθυνών. Μια έμπρακτη, επίσης, συγνώμη για όλες τις παρελθούσες δεκαετίες. Από τη Ζυρίχη αν όχι από πιο πριν έως το ΄74 και τη γέννηση της τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, και μέχρι και σήμερα, παραμονές της τέταρτης. Η φράση «οι Κύπριοι αποφασίζουν» εκτός από τα άλλα κενά καθώς και την ιστορική Ελλαδική μούχλα περικλείεται και ένας κάποιος κυνισμός. Ή μήπως δεν το κάνει; Όποιο βάρος και αν έχει η άποψή μου, χρειάζεται να τους υπενθυμιστεί η συμπερίληψή στα ανεπιθύμητα γι αυτήν πολιτικά πρόσωπα {1}. Γνωρίζω τον Πέτρο Μολυβιάτη από την επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, όπως επίσης τη στάση του σε κοινές πολιτικές συναδελφικές πρωτοβουλίες. Δεν εννοώ αυτόν.
8. ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ Ή ΝΕΕΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ;
Από την άλλη η αξιωματική αντιπολίτευση, παρά τις βαρύτατες ευθύνες της για τη σημερινή εξέλιξη, και η οποία κατά τα άλλα οφείλει τη γέννηση, ύπαρξη και κυβερνητική της διαδρομή στα ίδια με τα πιο πάνω αίτια, μπορούσε ακόμη και αυτή τη στιγμή να ασχοληθεί με την πρόταση για Δημοψήφισμα. Να την υιοθετήσει, προτείνει και υπερασπιστεί. Να τη σημαιοποιήσει. Αλλιώς οι προ ολίγων μόλις ωρών δηλώσεις περί δημοψηφισμάτων και διαβουλεύσεων με την Ελληνική κοινωνία, θα πλημμυρίσουν από νέες υποκρισίες. Γιατί δεν μπορεί να κάνει το Γερμανό για το μείζον αυτό εθνικό θέμα -ακόμη και ο Φερχόιγκεν, έχει πιο καθαρή στάση- και να είναι υπέρ θεσμών άμεσης Δημοκρατίας σε ελάσσονα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι και εκείνα σοβαρά και δεν είναι ορθή η υπέρ εκείνων θέση.
9. ΘΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΩ
Σε ότι με αφορά ως πολιτικό πρόσωπο, με δημόσιο και πάλι τρόπο {2}, θέλω να δηλώσω ότι σε τέτοια περίπτωση που όλοι αντιλαμβάνονται ότι εκεί βρίσκεται η πηγή όσο το πεδίο αναγέννησης της Δημοκρατικής παράταξης {2}, θα με έκανε να αναθεωρήσω τη στάση μου απέναντι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το εθνικό πεδίο για την πολιτική του αναγέννηση είναι ακριβώς αυτό. Σταυροδρόμι και μια εκ νέου συνάντηση πολιτικών διαδρομών. Ούτε οι αριθμοί γεννούν ηθική ούτε οι Χ.Υ.Τ.Α. των Αθηναϊκών Μέσων. Η Πολιτική και μόνο η Πολιτική. Αυτή γεννά και αναγεννά. Το «όσα έρθουν και όσα πάνε» γεννά άλλα. Η θλίψη είναι ένα από αυτά.
10. ΟΥΤΕ ΓΚΡΕΜΟΣ ΟΥΤΕ ΡΕΜΑ
Αυτό που εμπνέει αυτή τη δύσκολη στιγμή τους Κυπρίους αδελφούς είναι η αίσθηση ότι δεν είναι μόνοι. Ότι αυτή η χώρα οφείλει να φέρεται ως πελαργίνα με απλωμένες τις ηθικές της φτερούγες. Δεν μιλώ για άλλου τύπου φτερούγες και πετούμενα. Μόνον για πολιτικές. Να μη κλάψει άλλη μια φορά. Μια νέα τραγωδία είναι περιττή {1}. Δυο από τα περισσότερο όμορφα όντα του ζωικού βασιλείου είναι το ζαρκάδι και το άλογο. Μάλιστα το πρώτο είναι το μόνο που κλαίει. Τι νησί της Αφροδίτης θα ήταν αν δεν είναι και τα δυο αυτά μαζί. Όσο τώρα για το «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» εκτός από το ρέμα που κάποιοι διατείνονται ότι υπερτερεί του γκρεμού υπάρχει επίσης το: «ούτε γκρεμός ούτε ρέμα». Ο λόγος για το δρόμο της πολιτικής. Ο δρόμος της Ευρώπης δεν είναι γκρεμός ούτε ρέμα. Κάποτε είχε ειπωθεί ότι πρόκειται για μια βαθιά θάλασσα. Η νέα αναπτυξιακή Ευρωπαϊκή διαδρομή της Μεγαλονήσου είναι σε θέση να αποδειχθεί πιο άξια λόγου ακόμη και από την πρώτη στη Γηραιά Ήπειρο, την προηγηθείσα Ιρλανδική. Μια άλλη φορά μπορούμε να πούμε τα γιατί και τα πως αν δεν τα έχουμε ήδη πει {1}. Επίσης για το που υπερέχει δυνάμει η πρώτη.
11. ΔΥΟ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ. ΟΧΙ ΕΝΑ. ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΝΕΝΑ
Και κάτι ακόμη. Άλλο φαίνεται δυστυχώς ότι εννοούσε ο κ. Ντε Σότο, όταν παρομοίαζε την Κύπρο με άλογο που το κατέβασαν στο ποτάμι, όπως τόνισε, για να πιει νερό και ότι είναι άλλο ζήτημα αν θα πιει ή όχι. Δεν πιστεύω να εννοούσε το εκ της ετυμολογίας της λέξης, προερχόμενο. Είπα δυστυχώς γιατί ο ιστορικός λαός των Ίνκας θα θλίβεται όταν οι απόγονοι συμπατριώτες του, λόγοις και έργοις ασεβούν σε βάρος ενός άλλου αρχαίου και ιστορικού λαού αυτοχθόνων της Μεγαλονήσου στην Ανατολική Μεσόγειο. Γιατί ο πολιτικός δρόμος της Ευρώπης που κατά μια εκδοχή στα Ελληνικά {εύρος + ορώ} σημαίνει «βλέπω μακριά», αποτελεί κοινό αίσθημα και τόπο στο νησί. Μια επιπλέον επιβεβαίωση ιστορικότητας. Τη θέση του πρώτου, δεύτερου, τρίτου και τέταρτου σχεδίου καθώς και των κουτοπόνηρων επιλογών και της επιδιαιτησίας που θυμίζει Ναστραντίν Χότζα όπως και του «όχι» του Δημοψηφίσματος, πρόκειται να πάρει μια, χωρίς εισαγωγικά, Δημοκρατική Πολιτεία, Ευρωπαϊκή με δυο σαφή κεκτημένα. Τόσο το Ευρωπαϊκό στην Κύπρο όσο το Κυπριακό στην Ευρώπη ως πλήρες και ισότιμο μέλος της Ένωσης. Δεν είναι ένα. Πόσο μάλλον κανένα, όπως προωθούν τα σχέδια του Γ. Γ.
12. Η ΦΕΤΙΝΗ 21Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ
Η φετινή 21η Απριλίου δεν θα είναι μόνο η γνωστή μαύρη επέτειος. Η ιστορία τα φέρνει έτσι, και κυρίως οι Κύπριοι πολίτες με τη στάση τους, ώστε να μην προστεθεί μια ακόμη μαύρη, χειρότερη και από την προηγούμενη, ημέρα, μετατρεπόμενη στην πρώτη διπλή αποφράδα. Το μόνο κοινό που θα έχει η νέα 21 Απριλίου με την άλλη είναι η αριθμητική. Κατά τα άλλα θα είναι η ιστορική ημέρα που ξεκινά το νέο της ταξίδι η Μεγαλόνησος. Τραυματισμένη μεν πολλαπλά αλλά και πολλά υποσχόμενη σε Τ/ Κ και Ε/ Κ. Ειρηνική και Δημοκρατική Πολιτεία επιζητούσα πλέον την ίασή της σε νέα ηθικά και πολιτισμικά πεδία της Γηραιάς Ηπείρου. Εις τον αιώνα, μια Κύπρος πρότυπη Δημοκρατία.
Σημείωση {1}: Χρήστος Κηπουρός, Δημοψήφισμα για την Κύπρο, νέο υπό έκδοση έργο του συγγραφέα, Παρίσι 2004. Επίσης βλ. ως αρχείο pdf με υπερσυνδέσεις, ανηρτημένο σε κόμβους, όπως ενδεικτικά σημειώνονται οι εξής: www.patfinder.gr, www.myserres.gr, www.2810.gr,
www.asxetos.gr, www.godrama.gr,
Σημείωση {2}: Διαδραστική συνέντευξη του συγγραφέα: ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, προϋπόθεση για την αληθινή αναγέννηση της Δημοκρατικής παράταξης. Δημοσιεύουν: www.evros1.gr, www.isthmos.gr, www.tnn.gr, www.gothess.gr, www.2810.gr, www.metanastis.de, www.asxetos.gr, www.myserres.gr, www.godrama.gr, www.tganews.com, www.eidiseis.com, www.ptolemaida.net, Συμπεριλαμβάνεται επίσης στην τρίτη ηλεκτρονική έκδοση του βιβλίου του: Σημειώσεις πολιτικής γεωοικονομίας, το οποίο και βρίσκεται: www.patfinder.gr, www.myserres.gr, www.metanastis.com,
{*} Πρώην Βουλευτής Έβρου. Το κείμενο έγραψε εν όψει αναμονής της επιδιαιτησίας του Γ. Γ. με επί μέρους προτάσεις που μπορεί να κάνει η Ελλάδα ακόμη και την ύστατη αυτή στιγμή. Αποτελεί ταυτόχρονα ελάχιστο δείγμα μεγάλου σεβασμού του προς τους Κύπριους πολίτες όσο έκφραση, αναλόγου μεγέθους, θλίψης για την πολιτική χώρα του.
30 Μαρτίου 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου